Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 182

190
bo&nm væri hlvdt og eptir þeim lifab. — Nefndin
þykist sumsé mega fullvrba, a& orsökin til, ab
þær fébætur, sem úrskuríiurinn frá árinu 1816, og
tilskip. dagsett 13 Júní 1787, 3 cap. §. 7 ákveður
fyrir æbarfuglsdráp, og skot á þeim stöbum, sem
búib er aö friölysa, hafi ekki híngaÖ til veriö
einhlýtar til aÖ hamla því, sem þeiin var ætlaö, sé
ekki eiginlega þarí fólgin, aö þær ákveönn fe-
bætur seu oflitlar aö upphæöinni til, heldur í því
atviki, aö þaö er einúngis ætlab þeirn, er veröiir
fyrir því lagabroti, gegn hvörju ákvar&anir þessar
eru stílaöar, aö minnsta kosti eptir því sein sum-
staöar viögengst aö sækja rett sinn í því efni.
Aö vísu kynni þaö aö viröast svo, aö sá, er á
réttar síns aö krefja, standi næstur til aö halda
frain þeim rétti, sem lögin vilja vernda, þarsein
hann er sá, er þaö varöar inestu, aö þessi réttur
veröi ekki aflaga borinn; en einsog Iöggjafaranum
hefir ekki þókt þaö hvervetna óhult, aö láta þann,
sem oröiö hefir fyrir einhverjum óskunda, einan
eiga sök og sókn á þeim skaöa-verkum, sem
annaöhvört raska þeiin retti, er inikils er veröur,
eöa sem hagar svo til, aö fyrir því iná óttast, aö
þau beri optar aö; þannig er einmidt málefni
þaö, sem her ræöir um, viövíkjandi friöun varp-
landa fyrir heimildarlausiiin skotum annara útífrá,
þess eölis, aö Iöggjafarans tilgángur, aö vernda
þessi mikilvægii eignarréttindi, naumast nær
fullkominni framkvæmd, ineöan þeini, er fyrir
* 'Vf , '