Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 71

79
af því aí> bæarins velniegun og alltir atvinnuvegur
hefir ekki neina fasta undirstöbu, liehlur er koininn
undir kri'ngunistæhunuin einutn, til ab mynda sjáf-
araflanuin, verzltininni vib Daninörkti og ööru
þvílíkti, sem breytist meö hvörju ári. þeim fáu
handverksinönnuni, enda þeini, sein niest þarf á
aö halda, til aö rnynda trésiniöuiu, snikkuruni,
járnsiniöum, skóuruni, skrödditrum, er ár eptir ár
hafa tekiö ser bólfestu í Reykjavík, hefir aldrei
getaö vegnaö þar almennilega, lieldur hafa þeir
eptir lánga eöa skainma stund annaöhvört hneigzt
til óreglu, eöur flutt sig burt úr bænum. Meö
verzlunarfiilltrúa og þjóna þeirra hefir þaÖ h'ka
geingiö upp og niöur, og eins hefir þeiin svoköll-
uÖu smákrömurum reidt af, svo aö þcir enda
í fyrrasumar, vegna þess hvörnig einn einstak-
ur kaupinaöur kom ár sinni fyrir borö, urÖu
atvinnulausir og sátu uppi auöum höndum.
Rærinn hefir eingar verksmiöjur er verdt se
á aÖ ininnast, og þaö sein í þessu tilliti fyrruin
var sett á stofn, er fyrir laungti síöan öldúngis
liöiö undir lok, svo aÖ bæarins aöalatvinnuvegur
í raun og veru er valla nema fiskiveiÖar, verzlunar-
viöskipti viö þá sveitamenn, sem ineö ærnum
kostnaöi og fyrirhöfn veröa aÖ sækja þángaö, og
kaupskapur viö Dani, er flytja hingaö varning sinn
til sölu, einsog aö nokkru leiti er vikiö á her
aö framan. Hvört nú í þessu tiíliti veröi gjört
ráö fyrir stööugri og vaxandi umbreytingu til hins