Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 93
101
enn á Bessastöbum; því þó þaí) þyki efunarmál,
hvört landlæknirinn og dómkirkjupresturinn mundu
geta komib því stöðugt vi&, aö hafa kennslu á
liendi í skólanum, sem þó í hins síhargreinda
tilliti ekki er ólíklegt, þarsem dómkirkjuprests-
emhættib leyfir hlutaheiganda embættismanni nokk-
urnveginn ab taka ser vissa vinnutíma, og nú-
verandi dómkirkjuprestur hefir ekki álitih slíka
abstoh frá sinni hálfu ógjörlega (sbr. hans álits-
skjal dags. 17da Júli' 1838) inundi í Reykjavík
meiga gjöra ráb fyrir yrnsri annari og ekki lítil-
vægri abstob, svo skólakennslan gæti þar me&
litlum kostnabi orhib fjölbreyttari. þannig eiga
jafnaðarlega nokkrir þeir heimili í Reykjavík, er
nýlega hafa útskrifazt úr skólanum, og þessir
gætu, aí) minnsta kosti meí) því a& hafa kennslu á
hendi í þeini aufeveldari lærdómsgreinum, létt undir
meí) skólakennuriinum. Kennarinn viö Reykjavíkur
barnaskóla, sem eptirleiðis má gjöra ráf) fyrir a&
verfci útlærhur barnakennari, mundi geta tekiö aö
sér aö kenna piltum nokkuö í saung, og þaraöauki
er þaö ekki ólíklegt, aö ef skólinn væri í Reykja-
vík og t/makennurum væri tekiö þar, aö candidati
theologiæ mundu, meöan þeir bíöa eptir embætti,
vilja hafa ofanaf fyrir sér meö þessu móti. þaö
sem hér er gjört ráö fyrir, hlýtur eptir eöli sínu,
einsog allt þaö, sein enn er ekki fram komiö, aÖ
vera komiö nndir von og ágezkan, er ei veröa
sýnd þreifanleg rök fyrir, en án sh'krar ágezk-