Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 148
156
Ijósinæbra í landinu. Ilonum virbtist sumsé
ab þessu efni væri skipab inibur enn vel, þar-
sein ab landlæknisins sögn einúngis 5 yfirheyrbar
Jjósmæbur væru í öllu norbur- og austur-unidæm-
inu, 7 í vesturuindæniinu, og í subur-umdæminu
væri inargvíba viblíka ástadt, því þegar Gullbn'ngu-
sýsla, þar sem hann minnti væru 13 Ijósmæbur,
væri undanskiiin, mundu ekki vera nema 6
Ijósmæbur, þab er aj& skilja yfirheyrbar, í þessu
unidæmi.
þetta vandkvæbi leiddi af sér annab, þab
sumsé, a& einginn og allir, ef svo inætti a& orbi
kveba, legbu Ijósmóbur-íþrótt á gjörfa hönd, og
þab mætti geta því nærri, a& heilsu og h'fi hlutab-
eigenda stæbi ekki lítill vandi af þessu; þegar
svona væri ástadt, væri ekki ab ætlazt til, ab
hlutabeigendur feingju nokkra æfíngu ne dugnab í
þessari fræbi, og þab því síbur, sem eingar reglur
yrbu til ab leibbeina þeim. Ab svo fáar konur vildu
nema yfirsetukvenna-fræbi og láta landlæknirinn
yfirheyra sig, mundi bæbi koma af þvi, ab þær
ættu úr hiniini fjærl.ægari sýsluin svo lángt ab
sækja til landlæknisins, og líka af því, ab fyrir
svo sárlitlu væri ab gángast, en mörg mæba og
skyldukvöb á abra hönd. Launin væru sumsé Vsiti
úr þeim 100 rbdl., sem kóngsbrefib frá 20 Júní
1766 allraná&ugast helbi ánafnab Ijósmæ&rum her
á landi árlega — en þab mundi nema rúmum 3
rbdl. fyrir hvörja um sig — og allar Ijósmæbur