Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 146

þau, væri til hlýtar útlistab í herra stiptatntmanns-
ins fruinvarpi, hvörs
1ta atribi hann fellist á, og jafnframt vildi
hann láta þess getib, a& ef í Islandi væru, einsog
amtmabur Thdrarensen hef&i sagt, 100 holdsveikir
menn, af hvörjum naurnast fiórbi parturinn mundi
hafa forsorgun í spítölunum, leiddi af því, a& meiri
hlutinn nyti forsorgunarheima í sveitunum, ogþegar
svo væri, fengi hann ekki skynjah: hvörsvegna ekki
ininnihlutinn gæti orbib for-;orgabur á samahátt meb
styrk frá spítölunum. þættu 2 hundrub á landsvísu
oflítib meblag meb einhvörjum holdsveikum manni,
væri abgætanda, ab sá hreppur, sem fengi þetta
meblag frá spítalanum, þyrfti ekki ab greiba spítal-
anum neina þóknun til þess, aö geta orbib slíks
styrks abnjótandi, og ab hlutabeigandi hvört sem
er væri hrepplægur; en hann sagbist ekki geta
haldib, ab 2hundrub á landsvísu væri oflítil meb-
gjöfmeb holdsveikuin óinaga, nema einstökusinnuni.
Hreppstjdrar væru, abþvíleiti hann þekkti til, vanir
ab leggja 5 fiska um vikuna, (1 hundrab 10 ál.
um árib) meb einföldum dmaga; 2 hundrub og
20 álnir meb tvöföldum, og 3 hundrub og 30 áln.
meb þreföldum ómaga, en meStur hluti holds-
veikra mundi eiga heima í öbrunt flokknum, og
mjög fáir í hinuin þribja, og þetta atribi yrbi ekki
tekib til greina vib úthlutun meblags - styrksins.
þab færi líka, ab lians áliti, mjög ab Iíkindum,
ab þar væru holdsveikir úti uin sýslurnar, sem