Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 97
105
En ver yrðum of lángor&ir, ef vér ættum ab fara
fleirum orbum um þetta efnismikla inálefni, sein
næstum aldrei verfcur úttalab um; en áí>ur enn vér
skiljumst viö þetta atribi, ví&vi'kjandi afdrifum skóla-
flutníngsins, aíi því leiti álirærir mentun og siö-
ferfei skólapilta, verftuin vér afe lyktuin ab drepa á
eitt þafe atriíii, sem einnig hefir verife borib fram
gegn flutníngi skólans, en þab er þab, a& skóla-
piltar mundu af því gleyma sínu retta móðurmáli.
Ab vísu játuin vér þaí) satt vera, aí> málib se á
næstum öllum verzlunarstöbum í Islandi orSib
meira eba minna afbakab, einkiim hvab vibskipti
vib kaupinenn snertir, en aí> þetta geti haft þau
skablegu afdrif fyrir þá Islendínga sein til menta
eru settir, ab þeir annabhvört tvni inóburmálinu
nibur, eba stirbni í því aí) tala þab, þykir okkur
fara fjærri líkindum, því nákvæm þekkíng á mób-
urmálinu er einúngis komin undir þekkingu á
sjálfri málfræbinni, og hún getur einsve! átt sér
stab í Reykjavíkur-skóla, einsog á Bessastöbum,
og þegar ástundun er lögb á þab, a& ná góbri
þekkíngu í málinu sjálfu, er líklegt ab þær mál-
villur, sem kunna afe koma frain í verzlunar-vib-
skiptunuin, sem skólapiltum ekki koma neitt vib,
muni framar verba eptirdæini til abvörunar enn
til eptirbreytni.
þab eina atribi skólaflutníngnuin vibvikjandi,
sem oss virbist enn þurfa ab drepa á, er sá kostn-
aírnr, sem gjört er ráb fyrir ab af honum muni