Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 48

Hiestum hluta þeirra, er fyrir henni yr<Hi, tun
megn, þab er ab segja þeiin, er eptir þeim nú
gyldandi regluin þegar er lagt ofmikib á herbar í
sh’ku tilliti.
Nefndar þessarar athugi varb einkuin ab leib-
ast ab þessu vandkvrebi, er hún fór ab íhuga, hvör
lifræbi landib hefbi, til ab bera þann kostnab, er
leibir af þeim tveinmr rábstöfunnm, sem Ybar
Hátign allranábugast hefir þóknazt ab gjöra um
Islands hluttöku í hinu danska fulltrúaþíngi, og
skipun nefndar þessarar. þegar ver vorum ab
velta fyrir oss, hvörnig greiba skyldi þann kostnab,
sem risi af hinni fyrrgreindu skipun, urbii flestir
fundarmenn á því, ab einsog nú væri högum varib
væri þab æskilegast, ef kostnabargreibslu þessari
yrbi komib svo fyrir, ab hún lendti á ymsuin
óþarfa-varníngi er fluttur er híngab til lands; en
nm þab, hvörnig þessu verbi til hagab, leyfum vér
oss allraundirgefnast ab skírskota til þess, er vér
miiniim fá lilefni til ab láta í Ijósi í álits-skjali
voru uin þab, hvörnig greindri skipun verbi komib
heim á Islandi. Ab hinu sama hlaut álit vort ab
hniga, þegar vér fórmn ab ræba um þab, hvörnig
sá kostnabur gæti orbib greiddur, er rís af sani-
komu nefndar þessarar, er ver hugbiim, ab tekjur
þær, er fást niundii á tilgreindan liátt, mundii ab
líkindum jafnframt vinnast til ab borga þennan
kostnab. En her her þab til, ab vér fundarmenn
þekkjum ekki svo til hlvtar þær reglur, er varba