Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1996, Blaðsíða 149

Andvari - 01.01.1996, Blaðsíða 149
ANDVARI OFBELDI TÍMANS 147 ingsins: hið ósagða sem skynsemin nær ekki tökum á. Skáldsaga Böðvars grípur þess vegna til göfgunar sem leiðir okkur ekki að tómi eða nístandi efa heldur fullvissu: lesandanum er ætlað að finna sinn eigin skókassa, nema staðar örfá andartök við lífsins tré og rétta heiminum sáttarhendi um sólarlag, eins og skáldið orðaði það forðum. í þessari göfgun sem á sér táknmynd í sáttarhendi Stephans er viðnám sögunnar gegn ofbeldi tímans fólgið; það er hins vegar lesandans að ákveða hvort sú göfgun er reist á blekkingu eða sönn. III. Og nú veistu hvað það er gott að lifa lífinu takmarkalaust Kristín Omarsdóttir: Dyrnar þröngu Skáldsaga Kristínar Ómarsdóttur, Dyrnar þröngu, nálgast þann vanda sem blasir við í sögu Böðvars frá öðru sjónarhorni: frelsandi sjónarhorni fant- asíunnar eða öllu heldur súrrealismans. Sagan er skrifuð „hinum megin“ við línuna sem dregin er á milli skynsemi og óvits. Söguhetjan og sögumað- urinn Þórunn Björnsdóttir er holdgervingur þessarar skiptingar: annars vegar er hún ábyrg fjölskyldukona sem hefur áhyggjur af magaveikum og fjarstöddum manni sínum og ellefu ára dóttur, hins vegar gefur hún sig fáránleikanum á vald og tekur þátt í ævintýrum borgarinnar Dyrnar þröngu á Sikileyju líkt og rómönsuhetja sem aldrei getur leyft sér að efast eitt andartak um eigin örlög. Hið viljalausa og ópersónulega sjálf hennar tvístr- ar þeirri miðju sem liggur hefðbundnum skáldsögum til grundvallar; það er ekki sú trygging fyrir heild sem sögumaðurinn gefur lesandanum í sögu Böðvars og hið upphafna tungumál heimildaskáldsögunnar hjá Birni. Ann- ars vegar stendur skáldsaga Kristínar föstum fótum í veruleikanum, hins vegar gefur höfundur honum langt nef með því að fjalla um heim staðleys- unnar sem í þessu tilviki er gegnsýrður af orðræðu kynferðisins. En á sama hátt og fantasían flýr aldrei raunveruleikann heldur ákvarðast af því fé- lagslega samhengi sem hún sprettur úr er saga Kristínar viðbragð við kyn- ferðislegri orðræðu sem sett hefur mark sitt á vestræn samfélög síðustu tvær aldirnar eða svo. Óheftur leikur þrárinnar leiðir í þessari sögu ekki til útþurrkunar heimsins heldur glittir í hann - eins og horft sé innum þröngar dyr - í tilvísunum til íslensks veruleika, einkum hins efnahagslega. Sam- band sögunnar og veruleikans einkennist af skopstælingu kynlífsorðræð- unnar en um leið er söguheimur hennar fjarstæðukenndur valmöguleiki sem segir okkur að viðhorf okkar til kynlífs og kynferðis er ekki meðfætt eða áskapað heldur á það rætur sínar í þeim áhrifum sem orðræðan hefur haft á okkar eigin líkama.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.