Andvari - 01.01.1881, Síða 16

12
Jón Guðmundsson.
þingin ; voru þau’ stjórnarbótarmálið, jarðamatsmálið og
verzlunarmálið; árið 1855 var hann kosinn varaforseti,
gegndi þá opt forsetastörfum, með því að forsetinn
Hannes prófastr Stephensen var þá opt sjúkr. pá var
hann af aiþingi kosinn í nefnd til þess milli þinga að
endrskoða jarðamatið 1849—50; voru í þeirri nefnd
ásamt honum Jón Pétursson og V. Finsen. Hann var
sömuleiðis varaforseti 1857, 63 og 65. Hann var og
af alþingi 1857 kjörinn til þess milli þinga ásamt
Jóni Péturssyni og V. Finsen að semja frumvarp til
vinnuhjúalaga.
Allt fram að árinu 1858 var Jón í banni því, er
hann hafði farið í 1851, og hafði verið synjað um hvað
eina, er var nokkuð í þann veg að geta heitið embætti,
eða opinber sýslan; en það ár 20. júlí var hann settr
málaflutningsmaðr við yfirdóminn og fékk á ári í kaup
250 rd; var fasta kaupið að vísu eigi mikið, en það
gaf vissar vændir talsverðra aukatekna.
Stiptsyfirvöldin skipuðu bann 5. júlí 1862 í nefnd
þá sem ráðgast skyldi um um breyting á reglugjörð
skólans; voru í þá nefnd skipaðir af stjórninni Bjarni
rector og Dr. Pétur Pétursson þá forstöðumaðr presta-
skólans, en stiptsyíirvöldin skipuðu í nefndina auk Jóns
Dr. Jón Hjaltalín og síra Ólaf Pálsson; hafði Jón ávallt
látið sér annt um veg og sóma skólans, og þó beggja
jafnt latínuskólans og prestaskólans, og tel eg það mjög
vanséð að honum hefði getað sldlizt að það væri
sjálfsögð skylda fyrir biskup landsins, að láta sér fyrst
og fremst um það hugað, að stilla þekkingarkröfunum
við prestaskólann svo í hóf, að ávallt væri fáanleg ir
hæíilegir prestar til rýru brauðanna hér á landi; því
það er mála sannast að þótt Jón Guðmundsson væri
sjálfr ekki verulegr fræði- eða lærdómsmaðr, þá unni
hann þó öllum góðum fræðum og sannri menntun, og
virti mikils og vildi að þeim hlynna.