Andvari - 01.01.1881, Síða 159
á Islandi.
155
að koma í veg fyrir þetta með þeim hætti, að setja það
einu sinni fast, að kennsla væri stöðugt höfð allan
veturinn, eins og eg hefi getið um hjer að framan, en þar
á móti stöðug vinna yfir sumarið; væri þá síður hætt
við misbrúkun og þyrfti enga óánægju að vekja, enda
er það veíferðarmál fyrir skólann, að slíkt komi eigi
fyrir. þar á móti heiir maður lijer þann hag, að kom-
ast hjá deilum um það, hvar skólann skuli setja, hvaða
fyrirkomulag skuli hafa o. s. frv. Skólastjóri er þá laus
við öll þau axarsköpt, sem skólastjórn og amtsiáð
einatt gera, því ef allt gengur ekki að óskum, þá skýtur
yfirstjórn skólans aliri skuldinni á skólastjórann; liann
fær optast nógar ávítur, en hann á aptur hægt með að
bera sökina af sjer og kenna um hinu heimskulega
fyrirkomulagi, sem yfirstjórnin hefur sett á stofnunina
og viðhald skólans.
Eg hefi nú í línum þessum hjer að framan tíut
upp þær helztu skoðanir, sem komið hafa fram í seinni
tíð um það, hvernig stofna skuli landbúnaðarskóla á
íslandi; eg hefi sýnt fram á afdrif hinna norsku land-
búnaðarskóla, og að endingu látið í ljósi skoðun mína
um tilhögun á kennslunui og um fyrirkomulag skól-
aus. Við því er að búast, að margt af þessu komi f
bága við skoðanir annara á þessu máli. En eg hefi
tekið minnst af þessu upp hjá sjálfum mjer; jeg hefi
byggt það á þeini reynslu, sem menn hafa atlað sjer
anuarstaðar og sem þess vegna eigi er rjett nje hyggi-
legt að ganga alveg fram hjá. Vjer höfum verið bún-
aðarskólalausir nú full þúsund ár; er þá ekki vissara
að fara ekki of geyst í fyrstu og hugsa sig dálítið
um áður en farið er að stofna búnaðarskóla í
hverri sýslu, eins og talað hefir verið um. Líkist ekki
þetta uppþoti því, sem varð í Norvegí á skömmum tíma,