Andvari - 01.01.1881, Síða 135
á íslandi.
131
27,400 kr., auk nauðsynlegra áhalda. Enn fremur hefir
skólinn á ári 5000 kr. tillag af almannafje, sem ganga
til launa handa kennurunum.
í>að hfifir nú sýnt sig, að enginn búfræðingur vill
sækja um þetta embætti, eins og við var að búast.
Vjer stöndum þess vegna jafnt búnaðarskólalausir á ís-
landi eins og áður, þrátt fyrir þessa skólastofnun.
Af þessum ritgjörðum, sem nefndar eru hjer að
framan, og af umræðunum á alþingi, sjest, að skoðan-
irnar eru margvíslegar og nokkuð á reiki á stundum.
Sumir halda þannig, að rjettast væri að liafa búnaðar-
og gagnfræðaskóla í einu lagi; aðrir vilja liafa hvorn
út af fyrir sig. Sumir álíta rjettast að stofna einungis
oinn búnaðarskóla í bráð, aðrir marga víðs vegar um
land, og er það skoðun manna nú; en flestum kemur
víst saman um það, að hann eigi ekki einungis að bera
sig sjálfur, heldur einnig gefa nokkurn afrakstur árlega.
Áður en vjer förum nokkuð að dæma um þessar
skoðanir eða í heild sinni að segja álit vort um,
hvernig fyrikomulagið mundi verða heppilegast á ís-
lenzkum búnaðarskóla, þykir oss ráðlegast að skoða fyrst,
hvernig aðrar þjóðir liafa borið sig að með stofnun á
húnaðarskólum og hvernig þeim hefir reitt af í þessu
efni. Vjer höfum þá fyrir oss mjög svo lærdómsríkt
dæmi í þessu efni hjá Norðmönnum; þeir hafa riðið
fyrstir á vaðið og hlaupið af sjer hornin með stofnun
búnaðarskóla sinna, svo þeir hafa nú reynsluna fyrir sjer.
Hinn fyrsti búnaðarskóli var stofnaðar í Norvegi
úrið 1825, og sá skóli var hinn eini landbúnaðarskóli,
er Norðmenn áttu hjer um bil í 20 ár. Var hann í
^oiklu áliti, líklega einkum vegna þess manns, er lengi
Vírr skólastjóri og yfirkennari við hann; var það Jakob
Sverdrúp, faðir Jóhanns Sverdrúps, hins nafnfræga
forseta á stórþingi Norðmanna. pað er mælt, að frá
þeim skóla hafi komið fjöldi manna, er seinna urðu
9*