Andvari - 01.01.1881, Side 110
106
Um skóla
sumstaðar áður verið nokkuð kennd verklega, en það
hefur eigi heppnazt að tengja verklega kennslu við svo
margbrotna bóklega kennslu, því enginn getur tveim
herrum þjónað, og fæstir lærisveinar hafa tíma til að
gefa sig við slíku vetur og sumar. Til þeirrar kennslu
eru hér og hvar sérstakir búnaðarskólar. fó er sum-
staðar enn töluverð bókleg kennsla í búfræði seinna
skólaárið.
Próf eru aldrei haldin og engir vitnisburðir gefnir,
því slíkt hefur þar litla þýðingu fyrir fullorðna menn.
Við og við lætur skólastjóri pilla fá eitthvert efni, sem
þeir á fundi eiga að taia um fram og aptur og láta
skoðanir sínar í ljósi, eða þeir velja efnið sjáliir; við það
æfast þeir í að taia, hugsa og nota skynsamlega rök-
remdaleiðslu.
Um sumarmánuðina er í sumum skólum höfð
kennsla fyrir kvennfólk, svo er t. d. á Hvilan. Kennslan
varir í 6 mánuði, 3 mánuði hvert sumar. Til þess er
ætlazt, að konur fái menntun á sumrin, er nokkurn
veginn í sinni röð svarar til þess, er karlmenn fá um
vetrarmánuðina. Borgunin fyrir kennsiuna er 12 kr.
um mánuðinn eða 36 kr. fyrir sumarið; þó þurfa þær
stúlkur, sem eru bæði sumurin, eigi að borga meir en
20 kr. fyrir hið seinna. Kennslugreinir eru þessar:
sænska, bókmenntasaga, saga, iandafræði, reikningur,
bókfærsla, náttúrufræði (einkum þó grasafræði og efna-
fræði sú, er snertir matreiðsiu), heilbrigðisfræði, skript,
uppdráttarlist, garðarækt, söngur og hannyrðir.
|>ó alþýðuháskólar Svía blómgist vei, þá stendur
það þeim eigi litið fyrir þrifum, að kennslutíminn er
svo stuttur, og kennslan getur því eigi orðið vel saman-
hangandi eða náð yfir nokkuð til muna í hverri grein;
kennslutíminn á ári hverju getur eigi verið lengri, en
skólaárin ættu að vera fleiri.
pví má geta nærri, að eigi þarf lítið fé til allra