Andvari - 01.01.1881, Síða 138
134
' Um stofnun búnaðarskóla
efni, fjöidinn sem aldrei náði því. Menn skutu þá
skuldinni upp á bókfræðsluna og kváðu hana næsta
óþarfa; þeir gættu ekki að því, að það var engan veginn
bókfræðslunni sjálfri að kenna, hefði hún verið rjett
numin, heldur var það aðferðin við kennsluna; menn
fóru yfir heilmikið sem menn lærðu ekki fjórða part af,
því síður til hálfs, svo þcir gátu ekki treyst því, að það
væri rjett og óhrekjanlegt, það sem þeir höfðu numið;
en með þeim hætti kemur bóklegur lærdómur að litlu
haldi; þeim tíma er þá varið hjerumbil til ónýtis, og er
þá tífalt betra að fara yfir færra, en læra það að gagni,
sem maður lærir. Stundum gaf matarhæfi pilta tilefni
til óánægju og svona var með ýmislegt fieira.
Kennslutíminn var optastnær 2 ár, og voru læri-
sveinarnir skyldir til að vinna allt það sem fyrir kom
á skólanum. Á sumrum var sjaldan veitt bókleg til-
sögn, en jafnan 11 stunda vinna; á vetrum var haft
bóknám og unnið 4—6 tíma á dag. Piltar urðu að
borga fyrir fæði, þjónustu og ljós og leggja sjer sjálfir
til föt. Fyrir húsaleigu og kennslu borguðu þeir optast
með vinnu sinni í þarfir skólans, en að leyfa þeim í
burtu til annara á sumrin eða að þeir fengi kaup hjá
skólastjóra fyrir vinnu, sína, var þar auðvitað hvergi
siður, því æfingin í verkinu er einmitt sú námsgrein, er
rnest ríður á, allrahelzt að sumrinu og vorinu til; það
er þess vegna misskilningur að ætla að taka slíkt upp
á íslandi. J>að var einatt siður, að nokkrir piltar (6—12),
er voru úr því amti, er skólinn var í, fengu þau hlynn-
indi að mega dvelja þar og fá fæði og allt annað
ókeypis; þeir höfðu þannig ölmusu; aðrir eigi.
Jeg gat um það hjer að framan, að nú væri 6 land-
búnaðarskólar eptir í Norvegi. J>eir fá styrk árlega
bæði frá þeim ömtum, er þeir heyra til, og þarað auki
frá stjórninni, nefnil. hver um sig frá 1750 til 5800 kr.