Andvari - 01.01.1881, Page 121
i Svíþjóð.
117
lieimsspeki og er það eigi lil mikilla nota fyrir alla;
það væri víst miklu lieppilegra að menn lærðu ágrip
af þeim fræðum í latínuskólunum.
UppdráUarlist. í neðstu bekkjunum er kennt
að draga upp myndír, er takmarkast af beinum línum;
í miðbekjunum að draga upp ýmsa ólögulega bluti, og í
efsta bekk að gjöra myndir með skuggum. |>etta er
allt i'geometrisk tekning», en í efri bekkjunum eru piltar
og látnir verkfæralaust gjöra myndir af jurtum, dýrum
o. s. frv. (trihandstekning).
Söngur. Svíar tíðka mjög söng og liljóðfæraslátt,
og því er sönglist meir kennd í sænskum skólum en í
fiestum öðrum löndum. í 3 neðstu bekkjunum er kennd
söngfræði og bafðar œfingar þar að lútandi, og eru allir
skyldaðir til að taka þátt í þeirri kennslu, en í efri
bekkjunum má kennarinn skilja þá frá, sem eigi bafa
eyra til að grípa söng og tóna eða eru í mútum. í
efri bekkjunum er kenndur fjórraddaður söngur (bæði
kór og kvartettar). Auk þess geta þeir, er vilja, fengið
tilsögn í hljóðfœraslœtti og margir læra á fortepíanó,
orgel, fiðlur, flautur og lúðra.
Leihfimi er og mjög vel stunduð. Fyrst er
byrjað með knattleikjum, kappblaupum, glímum (lausatök
og bryggspennur), stökkum og ýmsum limaburði. Síðan
er kenndurhergangur ogherskipun, að stökkva yfir strengi,
klifra á köðlum og trjám o. m. íi. og síðau skylmingar
bæði með höggvopmum, lagvopnum og byssnastingjum.
Skot- og beræfingar eru hafðar á baustin undir berum
liimni í marga daga (í efstu bekkjunum stundum 3—4
vikur) og er þá ekki fengizt við neina aðra kennslu.
Stjórnin sendir árlega berforingja til þess að líta eptir
að þessi kennsla fari veí fram. Stjórnin veitir til