Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.1997, Blaðsíða 147
Jónas Gíslason
postulunum öllum. En síðast allra birtist hann einnig mér, eins og
ótímaburði." (I.Kor.l5:l-8).
Athugum aðeins nánar, hverjir þessar vottar voru:
1) Kefas.
Símon Pétur; þarna notar Páll hið hebrezka nafn hans. Ekkert er vitað
um, hvernig Kristur birtist Pétri sérstaklega, en hið sama er nefnt í Lúk.
24:34. Kristur hefur því birzt Pétri upprisudaginn, kannski úti við
gröfina.
2) Þeir tólf.
Næst birtist Kristur þeim tólf, sem voru þó sennilega aðeins tíu. Júdas
var horfinn úr hópnum og Tómas var fjarverandi, en postularnir gengu
undir þessu nafni.
3) Meir en fimm hundruð bræður.
Þá eru meir en fimm hundruð bræður, sem flestir voru enn á lífi, er Páll
ritaði bréfið, sennilega nærri árinu 53 eða um 20 árum eftir upprisuna;
svo marga var enn hægt að kalla til vitnis um, að Kristur hefði birzt þeim.
4) Jakob.
Þá var það Jakob, bróðir Jesú. Hann var orðinn einn af aðalleiðtogum
frumsafnaðarins í Jerúsalem, en hann hafði ekki trúað á Jesúm fyrir
upprisuna. Þvert á móti hafði hann fyrirorðið sig fyrir bróður sinn
(Jóh.7:5; Mark.3:21).
5) Páll.
Páll var sjálfur seinastur, „eins og ótímaburður". Kristur birtist Páli
utan við borgarhlið Damaskus; eftir það varð hann lærisveinn.
Breytingin á lærisveinunum
Veitum athygli einu atriði, sem er sameiginlegt öllum þessum, er við
vitum nánari deili á: Breytingunni, sem varð á þeim við að mæta hinum
upprisna.
Kefas, Símon Pétur, sem hafði afneitað frelsara sínum af ótta við
þjónustufólk æðsta prestsins, gekk fram fyrir skjöldu í að boða trú á hinn
upprisna Krist. Hann var handtekinn, varpað í fangelsi og hótað öllu illu,
en nú fékk ekkert lengur stöðvað hann.
Postularnir, sem höfðu verið vonlausir og töluðu aðeins um Krist í þátíð,
— allar vonir þeirra voru brostnar, — þeir urðu jafnötulir boðberar trúar
á hinn krossfesta.
Jakob, bróðirinn, sem hafði fyrirorðið sig fyrir Jesúm, varð einn af
höfuðleiðtogum safnaðarins, sannfærður um guðdóm Jesú eftir upprisu
hans; hann lauk ævi sinni sem kristinn píslarvottur.
145