Skagfirðingabók - 01.01.1973, Blaðsíða 46
r
SKAGFIRBING ABÓK
Sleitustöðum, en Sigurjóna og börnin fóru á heimaslóðir hennar í
Oslandshlíð. Hér var að sjálfsögðu um að ræða dvalarstaði til
bráðabirgða. Skömmu síðar urðu konurnar báðar léttari og fæddi
hvor þeirra stúlkubarn. Dóttir Sigurjónu er Svava Antonsdóttir,
húsfreyja á Kjarvalsstöðum, en dóttir Jónínu er Sigríður Sölvína
Sölvadóttir, sem alin var upp hjá móður sinni og seinna manni
hennar, Hermanni Sveinssyni á Miklahóli. Báðar voru þær efnis-
stúlkur og báru þess sízt merki, hve mjög blés móti mæðrum
þeirra áður en þær fæddu börn sín.
Björgunarmenn þeir, er áður getur, voru þeir Þúfnabræður, Ósk-
ar, Guðmundur og Halldór Bjarnasynir, Franz Þorsteinsson á Mar-
bæli, Hartmann Magnússon á Melstað, Páll Gíslason á Undhóli,
Guðmundur Jónsson í Teigi (nú í Hofsósi), Ólafur Arngrímsson
í Miklabæ og Kristján Jónsson í Stóragerði (nú á Óslandi). Eru
þó vafalaust ýmsir enn ótaldir.
Var nú undinn bráður bugur að smíði líkkistna utan um þá,
sem farizt höfðu. Vann að því Jón Sigurðsson, bóndi og smiður í
Stóragerði. Voru kisturnar fluttar í Sviðning milli jóla og nýárs.
Kistulögð voru líkin samdægurs og kistunum ekið heim að Hól-
um og þar í kirkju. Hlaut jarðarförin að dragast nokkuð. Var hún
gerð frá Hólum hinn 21. janúar að viðstöddu miklu fjölmenni.
Heimildir:
Fyrst átti ég tal við þau Anton Gunnlaugsson og Jónínu Jóns-
dóttur og fékk hjá þeim þær upplýsingar, er þau gátu veitt og
hér eru skráðar.
Síðar lýsti Franz Þorsteinsson fyrir mér björgunarstarfinu.
Fer ég um það eftir frásögn hans. Eftir að ég hafði fært ofanrit-
aða frásögn í letur, las ég hana fyrir Hartmanni Magnússyni,
sem var í björgunarsveitinni. Gerði hann tvær lítilsháttar at-
hugasemdir sem þó að engu leyti hnekktu frásögn heimildar-
manna minna. lók ég þær til greina, áður en ég hreinskrifaði
þetta ritkorn.
44