Skagfirðingabók - 01.01.1973, Blaðsíða 117
ÖRNEFNI OG SAGNIR
raka hvamminn, en með einhverjum hætti sópaðist heyið burt og
var horfið að þrem dögum liðnum. Þótti fólki það kynlegt.
(Sögn þessi er skrifuð árið 1925 eftir munnlegri frásögn Hall-
dóru, dóttur Friðbjörns þess, er dreymdi drauminn).
Borgarlœkur á Skaga
Munnmælasaga segir, að á Borgarlæk á Skaga hafi fyrst byggt
kona sú, er Brók hét. Vildi hún veiða silung í svonefndu Alfta-
vatni, en bóndinn á Selnesi harðbannaði slíkt. Kerling reiddist
þessu mjög og mælti svo um, að í vatni þessu skyldi aldrei veiðast
silungur og rættist það, því þar eru eintóm hornsíli. En talið er,
að vatnið botnfrjósi í miklum frostum. Brókarlækur kallast læk-
ur, sem rennur úr vatninu, og eru í honum smá bröndur. Hann
rennur norður í Borgarlækjarland og niður gegnum túnið þar og
svo í sjó.
(Frásögn Vigfúsar Magnússonar, Sauðárkróki).
Sagnir um Atla hinn ramma og Þorbjörgu á Þorbjargarstöðum
I Skefilsstaðalandi á Skaga er á bakkanum við sjóinn aflöng og
ávöl þúfa, sem kallast Atladys eða Atlahaugur. Dys þessi er um
4 metrar á lengd og 11/2 metri á breidd, og virðist þetta vera
hlaðið af manna höndum. Tvö h'til sker eru í sjónum þar fyrir
framan, fáa faðma undan landi, sem nefnast Atlasker. Fjaran
þar upp af kallast Atlaurð. Uppi á sjávarbakkanum við áður-
nefnda dys heitir Atlamýri. Þessum örnefnum fylgir saga sú, er
nú skal greind:
Það er kunnugt af Landnámu, að Atli nam land undir Eilífs-
fjalli og bjó að Atlastöðum, sem er á milli Hvcmms og Skíða-
staða í Laxárdal. Segir sagan, að Atli hafi átt ambátt þá, er Þor-
björg hét. Hún var stór og sterk sem hraustustu karlar. Henni gaf
Atli frelsi og land vestan við Laxá við sjó út. Reisti hún þar bæ
og kallaði á Þorbjargarstöðum. Þorbjörg átti sonu tvo, en ekki
er getið um nöfn þeirra.
Þegar Atli gaf henni landið, tók hann undan af landsnytjum
115