Tímarit um menntarannsóknir - 01.06.2012, Blaðsíða 103

103
• Páll sagði: „Við verðum lengur að læra
og það er reikningspróf og við förum
að æfa sund og íþróttir.“
Eftirfarandi dæmi er úr samtali við
Elínu þar sem hún ræðir um það sem hún
telur að muni breytast þegar hún byrjar í
grunnskóla:
R: Heldur þú að það verði einhver breyting við að
fara úr leikskólanum í skólann?
Elín: Já. Það verður mjög mikil breyting.
R: Hvað heldur þú að verði mest öðruvísi?
Elín: Að maður þarf að læra betur.
R: Heldur þú að maður leiki sér eins mikið?
Elín: Kannski.
Börnin ræddu töluvert um að skipulag
grunnskólans væri nokkuð annað en þau
þekktu úr leikskólanum. Magnús talaði til
dæmis um að það væru „kennslustundir“
í grunnskólanum og Sigrún sagði að það
væri öðruvísi þar því þau færu heim eftir
hádegismatinn. Mörg barnanna ræddu
um frímínúturnar, t.d. Dagur í eftirfarandi
dæmi.
R: Er það alveg eins og að vera í leikskólanum?
Dagur: Nei. Þá er maður að læra. Stafi í fyrsta
bekk og þá er maður í frímínútum. Maður er líka í
frímínútum í næsta bekk og bara „pínku“ í þriðja
bekk.
R: Er eitthvað sem er alveg eins í leikskólanum og
grunnskólanum?
Dagur. Nei. Þar eru þau bara að sitja á stólum og
læra stafina í fyrsta bekk og svo þegar þau eru
komin í annan og þriðja þá eru þau bara að læra
töflur. Og svo þegar þau eru komin í fjórða og
búin með nokkrar töflur, dálítið erfiðar töflur, þá
fara þau í ... hvað heitir það aftur ... ekki mínus og
ekki plús ...? Eitthvað í stærðfræði.
Námsgreinar grunnskólans voru börn-
unum ofarlega í huga þegar þau ræddu
um grunnskólagönguna og þau virtust
gera ráð fyrir að þau myndu sitja meira og
lengur við verkefnin og lítið væri um hvíld
eða leik. Í öðrum leikskólanum nefndu
nokkuð mörg börn að það yrði engin
„hvíld“ þegar þau færu í grunnskólann.
Haukur sagði t.d. að grunnskólinn væri
öðruvísi því „… það er ekki „hvíld“ og
maður les í skólanum.“
R: Hvernig heldur þú að verði í grunnskólanum?
Gabríel: Ég veit ekki. Kannski eru sömu reglurnar
– eða ég veit það ekki – það er alla vega ekki
„hvíld“ þar.
R: Nei. Heldur þú að það sé eitthvað mikið öðru-
vísi?
Gabríel: Já örugglega, það er örugglega allt öðru-
vísi.
R: Já?
Gabríel: Því það er engin „hvíld“.
R: Já.
Gabríel: Enginn leiktími.
R: Nú?
Gabríel: Það er bara í valinu.
R: Já.
Gabríel: Það er alla vega val þar eins og hér.
Undirbúningur í leikskólanum
Formlegur undirbúningur undir grunn-
skólann fólst einkum í heimsóknum
barnanna í grunnskólann og í sérstökum
stundum fyrir elstu börnin. Í báðum leik-
skólunum var afmarkaður tími fyrir elstu
börnin tvisvar í viku. Í öðrum leikskólan-
um kölluðu börnin þetta „skólahóp“ eða
„skólavinnu“ en í hinum leikskólanum
var þetta kallað „elstu barna starf“.
Börnin virtust líta á þessar stundir sem
ákveðna tilbreytingu og töldu að með
henni væru þau að æfa viðfangsefni sem
kæmu þeim til góða þegar þau byrjuðu
í grunnskóla. Jóna sagði t.d.: „… þá er
maður að æfa sig hérna sérstaklega að sitja
á borði í skóla.“ Eva lýsti þessu á þennan
veg:
Eva: Hún [skólavinnan] var skemmtileg. Maður
átti kannski að finna hluti og setja hring eða kross
yfir þá.
R: Já.
Eva: Og maður átti að fylgja línunum, laga eitt-
hvað á blöðunum og svona.
R: Af hverju voruð þið að gera svona skólavinnu?
„Þá byrjar kennarinn að láta mann læra“