Tímarit um menntarannsóknir - 01.06.2012, Blaðsíða 67

67
Nýja stærðfræðin í barnaskólum
varpið hefði komið þar til aðstoðar og flutt
foreldrum fræðslu svo að þeir hefðu ein-
hverja hugmynd um hvernig börnin ættu
nú að reikna. Þetta hefði verið í fyrsta en
ekki síðasta sinn sem sjónvarpið kæmi
beint við sögu fræðslumála. Sjónvarps-
kennsla fyrir skólana væri eitt af málum
næstu framtíðar en dýrt eins og flest það
sem til merkrar nýjungar teldist á þessu
sviði (Benedikt Gröndal, 1968). Ríkis-
stjórnin beitti þannig sjónvarpskennslu
til varnar gegn gagnrýni um langvinna
stöðnun í fræðslumálum.
Morgunblaðið birti viðtal við námsefnis-
höfundinn Agnete Bundgaard og sam-
starfskonu hennar, Karen Plum, sem voru
komnar til Íslands til að halda námskeið
fyrir 65 kennara (Nýja stærðfræðin er
eins og nýtt tungumál, 1970). Þá var nýja
stærðfræðin kennd í 141 bekkjardeild í
fyrstu fjórum bekkjum barnaskólans. Þær
sögðu nýju stærðfræðina leggja megin-
áherslu á að glæða skilning nemenda á eðli
viðfangsefnanna og temja þeim að brjóta
viðfangsefnin til mergjar. Víða erlendis
hefði á undanförnum áratug verið unnið
mikið tilraunastarf með kennsluverkefni
byggð á hugmyndum nýju stærðfræðinn-
ar. Reynsla annarra þjóða benti til þess að
hugtök hennar og táknmál mundi reynast
gagnlegt til að temja nemendum skýrleik í
hugsun og tjáningu.
Nýja stærðfræðin er eins og nýtt tungumál, gjör-
ólík þeirri stærðfræði sem foreldrar nútímabarna
lærðu, segir Agnete Bundgaard. – Eiga margir for-
eldrar erfitt með að sætta sig við að geta ekki fylgzt
nákvæmlega með því, hvað börn þeirra eru að
vinna í skólanum og aðstoðað þau. En það getur
komið sér illa fyrir barnið ef foreldrar þess reyna
frekar af vilja en mætti að liðsinna því. Getur slíkt
einungis valdið ruglingi. Þess vegna hefur verið
gripið til þess ráðs að láta börnin ekki hafa nein
heimaverkefni og koma jafnvel ekki heim með
bækur sínar. En til þess að auka skilning foreldra á
því hvað börnin eru að aðhafast, hafa verið gefnar
út sérstakar bækur, sem að vísu eru ekki enn til
á íslensku, þar sem nýja stærðfræðin er skýrð
og ættu þær að friða foreldrana þar til sú stund
rennur upp að börnin hafa öðlazt nægan skilning
á verkefninu til að geta skýrt foreldrum sínum
sjálf frá hvað þarna er að gerast (Nýja stærðfræðin
er eins og nýtt tungumál, 1970, bls. 23).
Karen Plum bætti því við að deilt hefði
verið um ágæti nýju stærðfræðinnar og
sagði:
... enn eiga eftir að líða mörg ár þangað til hægt
verður að sanna kosti hennar, því slíkur saman-
burður er erfiður. En víst er að nýja stærðfræðin
kennir börnunum að hugsa rökrétt og hversu örar
sem breytingar í heiminum verða, verður rökrétt
hugsun ávallt nauðsynleg, og auk þess hefur það
þegar sýnt sig að börnunum fellur nýja stærð-
fræðin vel í geð og þau sýna mun meiri áhuga
á henni en börn á sama aldri sýna sem læra eftir
gömlu aðferðunum ... (Nýja stærðfræðin er eins
og nýtt tungumál, 1970, bls. 23–24).
Traust virðist hafa ríkt á sérfræðingum,
og tortryggni gagnvart íhlutun foreldra í
stærðfræðinámið var ekki einsdæmi. For-
eldrar voru beðnir að varast að kenna
börnum sínum að lesa þar sem því yrði
sinnt af sérfræðingum í skólunum og for-
eldrar máttu til dæmis ekki heimsækja
börn sín á sjúkrahúsum.
Sjónvarpsþættir
Guðmundur Arnlaugsson sá um sautján
sjónvarpsþætti um nýju stærðfræðina frá
október 1967 fram í janúar 1968. Hver
þáttur var 15–18 mínútur að lengd. Þætt-
irnir voru sendir út á besta tíma kl. 20:50
á þriðjudögum á eftir þættinum Erlend
málefni. Þetta var einungis annað árið sem
sjónvarpið starfaði og útsendingar þess