Tímarit um menntarannsóknir - 01.06.2012, Blaðsíða 65

65
Nýja stærðfræðin í barnaskólum
var til í tilraunaútgáfum. Kristinn þýddi
námsefnið fyrir fyrsta bekk um sumarið
og tilraunakennsla hófst um haustið í sjö
bekkjum í Laugarnesskóla og Hvassaleit-
isskóla undir stjórn Kristins og Kristjáns.
Kristinn og Kristján héldu reglulega fundi
með kennurum tilraunaefnisins auk þess
sem skipulagðir voru kynningarfundir
með foreldrum. Næsta ár var þýtt náms-
efni fyrir annan bekk (Kristinn Gíslason,
1978). Ævintýri sem stóð yfir á annan ára-
tug var hafið.
Guðmundur Arnlaugsson skipulagði
námskeið fyrir kennara á gagnfræðastigi
sem þá var svo nefnt og samsvarar nú-
verandi unglingastigi grunnskóla. Árið
1966 gaf Ríkisútgáfa námsbóka út bók
Guðmundar Arnlaugssonar, Tölur og
mengi. Bókin var ætluð til tilraunakennslu
við landsprófsdeildir gagnfræðaskóla, en
landsprófið var þá inntökupróf í mennta-
skóla og kennaraskóla.
Bundgaard-námsefnið innleitt
Tilraunakennsla Bundgaard-námsefnis-
ins þótti takast vel og um vorið 1967 var
ákveðið að bjóða þeim kennurum í Reykja-
vík sem vildu að prófa námsefnið í sínum
fyrstu bekkjum næsta ár og halda nám-
skeið fyrir þá (Kristinn Gíslason, 1978).
Námsefnið var kynnt á fundi með skóla-
stjórum í Reykjavík. Um haustið 1967
sóttu 86 kennarar námskeið um námsefni
fyrsta bekkjar (Frá Fræðslumálaskrifstof-
unni, 1968). Í viðtölum við kennara sem
sóttu námskeiðið kom í ljós að ekki voru
allir haldnir brennandi áhuga en kváðust
hafa farið að tilmælum síns skólastjóra.
Fjöldinn allur sýndi þó verulegan áhuga á
námi og starfi þegar út í það var komið.
Ljóst var að eftirfylgni svipuð þeirri sem
verið hafði árið áður með kennurum og
foreldrum var ekki gerleg (Kristinn Gísla-
son, 1978). Líklegt er að sjónvarpsþáttaröð,
sem tók að birtast í október sama ár í ný-
stofnuðu sjónvarpinu, hafi verið ætlað að
bæta það upp. Sé gert ráð fyrir að í hverj-
um bekk hafi verið 25 nemendur má gera
ráð fyrir að kennarar um 2000 nemenda
eða um hálfs árgangsins í landinu hafi
notið þessarar kennslu. Þótt 25 nemendur
í bekk sé ef til vill ofáætlun er hins að gæta
að algengast var að hver kennari kenndi
tveimur bekkjum og nokkrir þeirra hafa
getað kennt tveimur fyrstu bekkjum. Árið
eftir, haustið 1968, komu 56 kennaranna
aftur á námskeið til að kynna sér námsefni
annars bekkjar en 75 nýir kennarar komu
til að búa sig undir að kenna fyrsta bekk
(Kennaranámskeið 1968, 1968).
Höfundar námsefnis fyrsta og annars
bekkjar voru Agnete Bundgaard og Eeva
Kyttä en Agnete Bundgaard var eini höf-
undur efnisins fyrir 3., 4., 5. og 6. bekki.
Námsefnið varð flóknara þegar fram í
sótti. Næstum engan texta var að finna í
námsefni fyrsta bekkjar, enda ekki gert ráð
fyrir að nemendur væru læsir, en þegar
komið var fram í þriðja bekk jókst textinn
og námsefnið varð nýstárlegra. Víxlregla
og tengiregla, rómverskar tölur, sætis-
talnaritun með grunntölunni fimm, prím-
tölur, umraðanir þriggja staka og þver-
summur með tilliti til deilanleika með níu
voru komin fram fyrir lok þriðja bekkjar.
Mengjafræði með sammengi, sniðmengi,
hlutmengi og einkvæmri svörum, sætis-
talnaritun með fleiri grunntölum og rúm-
fræði á mengjafræðilegum grunni bættust