Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2017, Blaðsíða 89

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2017, Blaðsíða 89
88 Á meðan sjálfsveran samsamar sig viðteknum gildum og vill aðlagast þeim er erfitt að losna við skömmina, segir Ahmed, og samfélagsnorm – til dæmis gagnkynhneigð viðmið (e. heteronormativity) – eru eins sterk og áhrifamikil og raun ber vitni einmitt af því að þau eru byggð á jákvæðum forsendum og löngun sjálfsverunnar til að tengjast öðrum.32 Margir eiga þó erfitt með að fylgja forskrift slíkra norma og skammast sín oft og ítrekað, jafnvel án þess að átta sig á því nákvæmlega hvers vegna. Halldór er afar skýrt dæmi um slíkan einstakling. Í fyrsta lagi skammast hann sín fyrir útlit sitt. Snemma í bókinni sér hann spegilmynd sína í búð- arglugga og í kjölfarið fylgir útlitslýsing sem ber vitni um neikvæða sýn hans á sjálfan sig: hann er í snjáðum og fátæklegum fötum, andlitið er tog- inleitt og fölt, augun smá, nefið og eyrun stór, hárið ljósrautt og óklippt, hálsinn langur með stóru barkakýli og bolurinn langur með „gríðarstórum útlimum“ (19). Hann er afar meðvitaður um augnaráð annarra en fær sjald- an þau jákvæðu viðbrögð sem hann þráir að fá; oftast les hann fordæmingu úr viðmóti fólks eða finnst að verið sé að gera grín að honum. Gott dæmi um það er þegar hann hefur safnað kjarki til að mæta á skólaball: Hann verður fljótt var við að ýmsir horfa á hann. Enginn gefur sig þó að honum. En hann veit af hverju verið er að horfa. Hann les svarið út úr augnaráði þeirra sem næstir honum standa, og hann þarf ekki að lesa nema auðveldustu svörin. Tvíræðu augnaráðin liggja milli hluta. Hann veit ekki hvort hann lítur á skólasystkini sín og aðra sem þarna eru nærri eða hann horfir á eitthvað allt annað. Allt rennur í móðu fyrir augum hans. Honum er það eitt ljóst að hér á hann ekki heima. Hvers vegna lét hann ginna sig hingað inn? Hér stendur hann eins og hann geti ekki annað, blóðrauður í framan, rauður á hár og með rauð ör á vöngunum eftir fyrsta raksturinn. (72) Þótt nær allar lýsingar sögumanns á Halldóri séu sagðar frá sjónarhorni drengsins má einnig lesa úr viðbrögðum annarra sögupersóna að þeim þyki hann fremur óaðlaðandi. Til dæmis gefur Ómar í skyn að Halldór sé með ljótar og skemmdar tennur (235) og einnig heyrir Halldór stúlku segja við vinkonu sína að hann sé „ógeðslegur“ (191). Sú tilfinning hans að hann sé frábrugðinn öðrum í útliti virðist því að einhverju leyti á rökum reist. Líkamsskömm Halldórs er nátengd stéttarstöðu hans en hann ber í 32 Sama heimild, bls. 106–7. Ásta KRistín BEnEdiKtsdóttiR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.