Úrval - 01.04.1947, Side 105

Úrval - 01.04.1947, Side 105
TIL MIKILS AÐ VINNA 103 sagði hann við Lanny: „Þetta er frænka mín, Laurel Creston." Þau höfðu bæði kynnt sér hlutverk sín vel. „Gleður mig að hitta yður, hr. Budd. Ég hefi heyrt yðar getið.“ Lanny sagði: „Ég held að ég hafi lesið eitt- hvað eftir yður í tímariti. Mér er ánægja að fá að kynnast yður.“ Þetta voru einkennileg klækjabrögð. Hann, sem var er- indreki forsetans, hafði byrjað á þeim, af því að hann þorði ekki að ljósta því upp, að hann hefði hjálpað stúlku til að sleppa úr klóm Gestapo og komast út úr Þýzkalandi. Laurel hafði tjáð sig samþykka, af því að hún kærði sig ekki um að frændi hennar frétti, að hún hefði fyllt ferðatöskuna sína af „rauðum“ bókmenntum, þegar hún var í Berlín, og aðstoðað þýzku mótspyrnuhreyfinguna. Hún og Lanny héldu, að það væri auðvelt að leyna samfund- um þeirra í Þýzkalandi; en launungin varð æ yfirgrips- meiri og erfiðari viðfangs. Þau urðu að koma fram hvort við annað sem ókunnug væru, ávarpa hvort annað með „herra“ og ,,ungfrú,“ að minnsta kosti fyrst um sinn. Lizbet var klædd í sitt bezta stáss, og snerist kringum sjúkl- inginn; Laurel varð að draga sig í hlé, ná sér í bók og sökkva sér niður í hana. Lizbet var á verði dag og nótt eins og haukur — eins og kvenhaukur, sem verður að gæta þess, að makinn gerizt ekki f jöllyndur. Lanny varð það strax ljóst, að hann var gestur Lizbetar, nærri því eign henn- ar; honum bar að snúa sér ein- göngu að henni, og það myndi vera móðgun við hana, ef nokk- ur önnur stúlka á skipinu drægi athygli hans til sín. Þetta gekk allt vel í fyrstu. Hann varð að ná heilsunni aft- ur og Lizbet hafði unun af að hjúkra honum. Um matmáls- tíma var honum ekið inn í borð- salinn og allir kepptust um að liðsinna honum. Þegar hann fór að hafa fótavist, var hann leidd- ur til sætis af þjóni, svo að hann gæti matazt með hinum farþeg- unum. Hann þurfti að sofa mik- ið, og Lizbet hreyfði heldur engum andmælum, þegar hann fór til klefa síns. En að öðru leyti vildi hún njóta návistar hans. Hún vildi vera hjúkrun- arkona hans og móðir, systir hans og félagi. Hún vildi hjálpa honum til að staulazt um við
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.