Úrval - 01.04.1947, Page 105

Úrval - 01.04.1947, Page 105
TIL MIKILS AÐ VINNA 103 sagði hann við Lanny: „Þetta er frænka mín, Laurel Creston." Þau höfðu bæði kynnt sér hlutverk sín vel. „Gleður mig að hitta yður, hr. Budd. Ég hefi heyrt yðar getið.“ Lanny sagði: „Ég held að ég hafi lesið eitt- hvað eftir yður í tímariti. Mér er ánægja að fá að kynnast yður.“ Þetta voru einkennileg klækjabrögð. Hann, sem var er- indreki forsetans, hafði byrjað á þeim, af því að hann þorði ekki að ljósta því upp, að hann hefði hjálpað stúlku til að sleppa úr klóm Gestapo og komast út úr Þýzkalandi. Laurel hafði tjáð sig samþykka, af því að hún kærði sig ekki um að frændi hennar frétti, að hún hefði fyllt ferðatöskuna sína af „rauðum“ bókmenntum, þegar hún var í Berlín, og aðstoðað þýzku mótspyrnuhreyfinguna. Hún og Lanny héldu, að það væri auðvelt að leyna samfund- um þeirra í Þýzkalandi; en launungin varð æ yfirgrips- meiri og erfiðari viðfangs. Þau urðu að koma fram hvort við annað sem ókunnug væru, ávarpa hvort annað með „herra“ og ,,ungfrú,“ að minnsta kosti fyrst um sinn. Lizbet var klædd í sitt bezta stáss, og snerist kringum sjúkl- inginn; Laurel varð að draga sig í hlé, ná sér í bók og sökkva sér niður í hana. Lizbet var á verði dag og nótt eins og haukur — eins og kvenhaukur, sem verður að gæta þess, að makinn gerizt ekki f jöllyndur. Lanny varð það strax ljóst, að hann var gestur Lizbetar, nærri því eign henn- ar; honum bar að snúa sér ein- göngu að henni, og það myndi vera móðgun við hana, ef nokk- ur önnur stúlka á skipinu drægi athygli hans til sín. Þetta gekk allt vel í fyrstu. Hann varð að ná heilsunni aft- ur og Lizbet hafði unun af að hjúkra honum. Um matmáls- tíma var honum ekið inn í borð- salinn og allir kepptust um að liðsinna honum. Þegar hann fór að hafa fótavist, var hann leidd- ur til sætis af þjóni, svo að hann gæti matazt með hinum farþeg- unum. Hann þurfti að sofa mik- ið, og Lizbet hreyfði heldur engum andmælum, þegar hann fór til klefa síns. En að öðru leyti vildi hún njóta návistar hans. Hún vildi vera hjúkrun- arkona hans og móðir, systir hans og félagi. Hún vildi hjálpa honum til að staulazt um við
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.