Úrval - 01.04.1947, Síða 105

Úrval - 01.04.1947, Síða 105
TIL MIKILS AÐ VINNA 103 sagði hann við Lanny: „Þetta er frænka mín, Laurel Creston." Þau höfðu bæði kynnt sér hlutverk sín vel. „Gleður mig að hitta yður, hr. Budd. Ég hefi heyrt yðar getið.“ Lanny sagði: „Ég held að ég hafi lesið eitt- hvað eftir yður í tímariti. Mér er ánægja að fá að kynnast yður.“ Þetta voru einkennileg klækjabrögð. Hann, sem var er- indreki forsetans, hafði byrjað á þeim, af því að hann þorði ekki að ljósta því upp, að hann hefði hjálpað stúlku til að sleppa úr klóm Gestapo og komast út úr Þýzkalandi. Laurel hafði tjáð sig samþykka, af því að hún kærði sig ekki um að frændi hennar frétti, að hún hefði fyllt ferðatöskuna sína af „rauðum“ bókmenntum, þegar hún var í Berlín, og aðstoðað þýzku mótspyrnuhreyfinguna. Hún og Lanny héldu, að það væri auðvelt að leyna samfund- um þeirra í Þýzkalandi; en launungin varð æ yfirgrips- meiri og erfiðari viðfangs. Þau urðu að koma fram hvort við annað sem ókunnug væru, ávarpa hvort annað með „herra“ og ,,ungfrú,“ að minnsta kosti fyrst um sinn. Lizbet var klædd í sitt bezta stáss, og snerist kringum sjúkl- inginn; Laurel varð að draga sig í hlé, ná sér í bók og sökkva sér niður í hana. Lizbet var á verði dag og nótt eins og haukur — eins og kvenhaukur, sem verður að gæta þess, að makinn gerizt ekki f jöllyndur. Lanny varð það strax ljóst, að hann var gestur Lizbetar, nærri því eign henn- ar; honum bar að snúa sér ein- göngu að henni, og það myndi vera móðgun við hana, ef nokk- ur önnur stúlka á skipinu drægi athygli hans til sín. Þetta gekk allt vel í fyrstu. Hann varð að ná heilsunni aft- ur og Lizbet hafði unun af að hjúkra honum. Um matmáls- tíma var honum ekið inn í borð- salinn og allir kepptust um að liðsinna honum. Þegar hann fór að hafa fótavist, var hann leidd- ur til sætis af þjóni, svo að hann gæti matazt með hinum farþeg- unum. Hann þurfti að sofa mik- ið, og Lizbet hreyfði heldur engum andmælum, þegar hann fór til klefa síns. En að öðru leyti vildi hún njóta návistar hans. Hún vildi vera hjúkrun- arkona hans og móðir, systir hans og félagi. Hún vildi hjálpa honum til að staulazt um við
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.