Úrval - 01.05.1953, Qupperneq 47

Transistorinn mun eiga eftir að
valda gjörbyltingTX í
fjarskiptiun.
TRANSISTORINN: Nýjung í fjarskiptum.
Grein úr „Science News Letter“,
eftir Hariand Manchester.
EF einhver fyndi upp ljósa-
peru sem væri minni en
strokleður á blýantsenda, sem
aldrei brynni út, sem lækk-
aði ljósakostnaðinn um 99%,
sem ekki hitnaði og kasta mætti
í steinvegg án þess hún brotn-
aði, þá mundum við telja það
stórkostlega uppfinningu.
Þetta er einmitt það sem átt
hefur sér stað með viðtækja-
lampann og aðra skylda raf-
eindalampa. Transistorinn, sem
er örlítil þynna úr málminum
germaníum, mörkuð hárfínum
þráðum, hefur nú verið tekinn
í notkun eftir sjö ára tilraunir
í rannsóknarstofum Bell síma-
félagsins í Bandaríkjunum, og
hann er af öllum dómbærum
vísindamönnum talinn mesta
framför í ,,samgöngum“ síðan
De Forest fann upp viðtækja-
lampann fyrir 46 árum.
Þessi „könguló", sem er svo
lítil að hægt er að halda á
hundrað í annarri hendinni,
notar miklu minni orku og er
rnargfalt öruggari og endingar-
betri en viðtækjalampinn.
Transistorinn opnar nýja,
geysimikla möguleika á sviði
útvarps, sjónvarps, radars, f jar-
stýrðra flugskeyta og almennr-
ar flugtækni.
Hinn gamli kunningi okkar
viðtækjalampinn — kjarninn í
öilum rafeindaiðnaði 20. aldar-
innar — er í. rauninni ljósa-
pera í æðra veldi. Þegar Edison
uppgötvaði að hinn glóandi
þráður í Ijósaperunni „sauð úr
sér“ rafeindir, kom hann fyrir
tilfæringu inni í perunni til þes3
að grípa þessar lausu rafeindir
og korna á stöðugum straumi.
Því næst fann Lee De Forest
aðferð til að leiða inn í peruna
daufar útvarpsöldur úr loftneti;
þessar öldur mörkuðu svip sinn
í hinn miklu sterkari rafstraum
sem tendraði peruna, og magn-
aði með því móti hvísl útvarps-
aldnanna margfalt. Síðan De
Forest gerði uppfinningu sína
hafa verið gerðar margar og
miklar endurbætur á viðtæka-
lampanum og öðrum rafeinda-
lömpum, en enn loðir við þau
sami gallinn og Ijósaperuna:
hitinn veldur því að þeir brenna
út fyrr eða síðar.