Úrval - 01.05.1953, Blaðsíða 37

UM PERLUR OG PERLURÆKT
35
nýtar: óreglulegar að lögun,
skemmdar eða mislitar. Gott
þykir ef úr hinum 20 fást tvær
gallalausar perlur. daufbleikar
á litinn.
Litur perlanna getur verið
með ýmsu móti: ljósbleikur og
mjallahvítur og allt þar á milli;
jafnvel stundum brúnn, gulur,
purpurarauður, svartur eða
grár. Þær geta verið mislitar:
röndóttar eða deplóttar. En
misiitar perlur eru einskis virði,
jafnvel svartar. Þó kemur fyrir
að svört perla, sem hefur sterk-
an gljáa og er gallalaus að gerð
og lögun, selst dýru verði.
Af litnum geta sérfræðing-
ar séð hvar perla er ræktuð, því
að hver ræktunarstaður hefur
sín sérstöku næringarskilyrði.
Heilsufar ostrunnar hefur líka
áhrif á litinn. Það er eins um perl-
urnar og mennina: engar tvær
eru alveg eins. ,,Ég hef árum
saman leitað að tveim eins perl-
um,“ sagði Onorato, „en aldrei
fundið þær. Þær geta haft margt
sameiginlegt, en tvær perlur
sem eru jafnstórar, jafnþungar,
eins á litinn, af sömu gerð og
með sama skini eru áreiðanlega
vandfundnar."
Hvað er það sem gerir perlu
verðmæta? Hún verður að vera
alveg hnöttótt, af réttri stærð,
miúk og slétt eins og silki, lit-
u: n Ijósbleikur og alveg jafn.
Hún verður að stafa frá sér
ljóma — rétt eins og inni í
henni logi Ijós — og auðvitað
verður gerð hennar að vera al-
veg gallalaus, ekkert ský á yfir-
borði hennar, enginn fæðingar-
blettur, engin hola, bóla eða
rispa.
,,En er engin aðferð til að
þekkja í sundur náttúrlegar og
ræktaðar perlur?“ spurði ég.
„Eiginlega ekki,“ sagði Ono-
rato. „Ef ég tæki tíu festar með
náttúrlegum perlum og eina
með úrvals ræktuðum perlum,
ruglaði saman perlunum og
þræddi úr þeim ellefu festar að
nýju, mundi enginn sérfræðing-
ur geta greint ræktuðu perlum-
ar úr.“
I ódýrum ræktuðum perlum
er stór kjarni og aðeins fá
perlumóðurlög utan um hann:
eftir skamma notkun flettast
þessi lög af eins og hýði á
lauk.
„En perlufesti úr góðum rækt-
uðum perlum er ævarandi eign,“
sagði Onorato, og bætti við:
„En gleymið ekki að perlur eru
ekki eins og aðrir skartgripir
svo sem dýrir steinar og
demantar; þær eru lifandi. Og
þó að ostrumóðirin deyi lifir
perlan áfram. Hún breytir um
lit eftir heilsufari sínu, og það
verður að nota hana. Því meir
sem perlur eru notaðar því betri
verða þær og fallegri, einkum
ef þær eru notaðar við sjávar-
ströndina: konur ættu jafnvel
að gera sér að reglu að hafa
þær stöku sinnum um hálsinr.
þegar þær fá sér sjóbað — það
er eins og að gefa þeim víta-
mín ..