Úrval - 01.05.1953, Blaðsíða 34

Úrval - 01.05.1953, Blaðsíða 34
32 tJRVAL Þegar föður piltsins var sagt að „drengurinn“ væri í eðli sínu stúlka, brást hann reiður við og þvertók fyrir að kynferði hans væri breytt. Þegar pilturinn var orðinn fullþroska athugaði læknirinn hann aftur, en staðfesti aðeins fyrri úrskurð sinn. Þrem dög- um eftir að pilturinn kom af spítalanum framdi hann sjálfs- morð. Hann gat ekki hugsað sér að lifa sem kvenmaður. Jafnvel þótt hermafródítum sé breytt með skurðaðgerð eru þeir allt annað en öfundsverðir af hlutskipti sínu. Þeir eiga í stríði við sjálfa sig og samfé- lagið. Við þekkjum mörg dæmi um „rétt skapað“ kvenfólk, sem vegna rangrar kirtlastarfsemi fær ýmis karlkvnseinkenni — dimma rödd, skeggvöxt og þrek- legar axlir; og einnig „rétt skapaða" karlmenn sem fá kvenleg einkenni — háa rödd, breiðar mjaðmir og mjóar axl- ir. Þetta er byrði á þessu fólki. En hversu miklu erfiðara er þa ekki fyrir hermafródítana, sern hafa alizt upp t. d. sem stúlk- ur, verið innrættir kvenlegir eiginieikar og vanizt að líta á líkama sinn sem konulíkama, en eru svo skyndilega orðnir karlmenn með öllu sem því fylgir í breyttu tilfinningalífi og viðhorfum? Sumum er gef- ið þrek til að standast þessa raun. Svo var um hermann- inn, sem varð Christine Jörgen- sen. „Ég varð að losa mig við líf sem ég vissi að mundi alltaf verða mér framandi," sagði hún í sjúkrarúmi sínu á Ríkis- spítalanum, „því að ég óttaðist að andlegri heilsu minni yrði hætta búin ella. Ég verð nú að einbeita rnér að því að þroska með mér nýjan persónuleika. Það er ekki frítt við að dálítill skjálfti sé í mér. Ekki ætla ég mér samt að gera mér þessa reynslu mína að féþúfu,“ bætti hún við mjúkri, kvenlegri röddu. „Ef ég segi einhverntíma sögu mína þá verður það til uppörvunar öðr- um sem eins er ástatt fyrir og mér. Vandamál mitt er í raun- inni aðeins læknisfræðilegt vandamál, líkt og lamaða drengsins hérna í næstu stofu við mig. Það sem mestu máli skiptir er að trúa því að unnt sé að sigrast á erfiðleikunum, að allt fari vel að lokum.“ Ástæðan til þess að Amor er svo óhittinn nú á dögum er sú, að hann horfir á nælonsokkana meðan hann skýtur á hjartað. — English Digest.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.