Úrval - 01.05.1953, Blaðsíða 34
32
tJRVAL
Þegar föður piltsins var sagt
að „drengurinn“ væri í eðli sínu
stúlka, brást hann reiður við
og þvertók fyrir að kynferði
hans væri breytt.
Þegar pilturinn var orðinn
fullþroska athugaði læknirinn
hann aftur, en staðfesti aðeins
fyrri úrskurð sinn. Þrem dög-
um eftir að pilturinn kom af
spítalanum framdi hann sjálfs-
morð. Hann gat ekki hugsað sér
að lifa sem kvenmaður.
Jafnvel þótt hermafródítum
sé breytt með skurðaðgerð eru
þeir allt annað en öfundsverðir
af hlutskipti sínu. Þeir eiga í
stríði við sjálfa sig og samfé-
lagið. Við þekkjum mörg dæmi
um „rétt skapað“ kvenfólk, sem
vegna rangrar kirtlastarfsemi
fær ýmis karlkvnseinkenni —
dimma rödd, skeggvöxt og þrek-
legar axlir; og einnig „rétt
skapaða" karlmenn sem fá
kvenleg einkenni — háa rödd,
breiðar mjaðmir og mjóar axl-
ir. Þetta er byrði á þessu fólki.
En hversu miklu erfiðara er þa
ekki fyrir hermafródítana, sern
hafa alizt upp t. d. sem stúlk-
ur, verið innrættir kvenlegir
eiginieikar og vanizt að líta á
líkama sinn sem konulíkama,
en eru svo skyndilega orðnir
karlmenn með öllu sem því
fylgir í breyttu tilfinningalífi
og viðhorfum? Sumum er gef-
ið þrek til að standast þessa
raun. Svo var um hermann-
inn, sem varð Christine Jörgen-
sen.
„Ég varð að losa mig við líf
sem ég vissi að mundi alltaf
verða mér framandi," sagði
hún í sjúkrarúmi sínu á Ríkis-
spítalanum, „því að ég óttaðist
að andlegri heilsu minni yrði
hætta búin ella. Ég verð nú að
einbeita rnér að því að þroska
með mér nýjan persónuleika.
Það er ekki frítt við að dálítill
skjálfti sé í mér.
Ekki ætla ég mér samt að
gera mér þessa reynslu mína að
féþúfu,“ bætti hún við mjúkri,
kvenlegri röddu. „Ef ég segi
einhverntíma sögu mína þá
verður það til uppörvunar öðr-
um sem eins er ástatt fyrir og
mér. Vandamál mitt er í raun-
inni aðeins læknisfræðilegt
vandamál, líkt og lamaða
drengsins hérna í næstu stofu
við mig. Það sem mestu máli
skiptir er að trúa því að unnt
sé að sigrast á erfiðleikunum,
að allt fari vel að lokum.“
Ástæðan til þess að Amor er svo óhittinn nú á dögum er
sú, að hann horfir á nælonsokkana meðan hann skýtur á
hjartað. — English Digest.