Læknaneminn - 01.04.1994, Page 22

Læknaneminn - 01.04.1994, Page 22
nýlegar frumurannsóknir benda til uppruna í þekju nýrnapíplanna (proximal tubuli) (8). Oftast eru æxlin í efri pól nýrans, og greinast jafnoft hægra og vinstra megin en í 1-2% tilvika greinast æxli samtímisí báðumnýrum. Yfírleitterum einn æxlishnút að ræða en stundum finnast minni hnútar (satellites) í kringum aðalmeinið og sjást þeir oft ekki með berum augum (9). A yfirborði er æxlið gul- eða gráhvítt með drepsvæðum inn á milli (mynd 1 og 2). Að lögun eru þau oftast kringlótt eða sporöskjulaga, 4-8 sm að þvermáli. Sum geta orðið mjög stór og stærsta nýrnakrabbameinsæxli sem lýst hefur verið hér á landi var til að mynda 30 sm að þvermáli (3). Nýrnafrumukrabbameinsæxli eru æðarík. Þau vaxa ýmist ífarandi í gegnum capsula renis út í fituna umhverfís nýrað og þaðan í nálæg líffæri eða þá út í bláæðar nýrans og þaðan í neðri holæð (vena cava inferior). Greinilegur vöxtur út í nýrnabláæð sést í u.þ.b. 20% tilvika (mynd 3) en sjaldgæft er að æxlin teygi sig langt inn í holæð eða alla leið upp í hægri hjartagátt. Allt að 40% sjúklinganna hafa meinvörp við greiningu og eru þau algengust í lungum, lifur, beinum og eitlum nálægt nýranu (3,10,11). Smásjárgerð er mismunandi en flest æxlin eru með totu- (papillar), net- (trabecular), eða pípulaga(tubular) vöxt (form). Algengasta frumugerðin er tærfruman (clear cell) með ríkulegu hálfgegnsæju umfrymi en sum æxlin eru aðallega gerð af kornfrumum (granular cells) og önnur svokölluðum spólufrumum (spindle cells) (mynd 4). Tafla 2. Einkenni sjúklinga með nýrnafrumu- krabbamein á íslandi 1971-1990 (n=334).* (3) * Sjúklingur getur haft fleiri en eitt einkenni n % (n/334) Verkur í síðu / kvið 186 56 Fyrirferð í kvið 27 8 Blóð í þvagi (macróscópískt) 150 45 Triad (verkur, fyrirferð, blóðmiga) 4 1,2 Þyngdartap 94 28 Blóðskortseinkenni 82 25 Hiti 38 11 Einkenni beinmeinvarpa 27 8 lungnameinvarpa 13 4 eitilmeinvarpa 5 2 Hér á landi er algengast að um blöndu af tær- og kornfrumum sé að ræða en hrein kornfrumuæxli eru algengari en víða erlendis (12). Gráðun (grading) æxlanna er mjög breytileg og er oftast skipt í 4 stig (I- IV). Gráðunin getur haft forspárgildi fyrir lífshorfur sjúklingsins. Bleikfrumuœxli (oncocytoma renis) Bleikfrumuæxli (oncocytoma) í nýrum eru undirflokkur nýrnafrumukrabbameina og eru innan við 5%-10% þeirra (13). Sumir vilja flokka þau sérstaklega og þá með góðkynja æxlum í nýrum enda vaxa þau hægt og eru afmörkuð með hýði (capsula) (8). Auk þess eru meinvörp afþeirra völdum nánast óþekkt. Bleikfrumuæxli í nýrum var fyrst lýst í byrjun áttunda áratugarins en rúmum áratug síðar hér á landi (14). Þau eru þekkt í fleiri líffærum, til dæmis nýrnahettum, skjaldkirtli, og munnvatnskirtlum. Helsta sérkenni þeirra er sýrusækið (eosinophil) umfrymi sem skýrist af miklum fjölda orkukoma í því (mynd 5). GREINING Nýrnafrumukrabbamein greinist yfírleitt í kjölfar einkenna sem rekj a má beint ti 1 æxlisins í nýranu, eða í um það bil tveimur tilfellum af hverjum þremur (3). Algengustu einkennin eru sýnd í töflu 2. Af töflunni sést hversu ósértæk einkennin eru enda greinast sjúklingarnir oft seint. Margir hafa áður leitað til lækna vegna kviðverkj a, almenns slappleika og blóðleysis en em ekki greindir rétt. I rannsókn okkar kom til dæmis í ljós að flestir sjúklinganna höfðu haft einkenni lengur en 3 mánuði áður en greining var gerð og margir hátt í ár (3). Þeir sem greinast fljótt era sjúklingar sem verða skyndilega varir við blóð í þvagi eða fá slæma verki i kvið/síðu og leita því strax til læknis. Auk einkennanna í töflu 2 geta sést ýmis sjaldgæfari einkenni sem oflt er ekki hægt að tengja beint staðbundinni meingerð krabbameinsins (paraneoplastic syndrome). Má nefna einkcnni eins og rauðkornafjölgun (erythrocytosis), kalkhækkun í blóði (hypercalcemia), hækkaðan blóðþrýsting og truflun á lifrarstarfssemi (hepatic dysfunction). (10,11). Innan við 15% tilfellanna greinast fyrst við krufningu (það er æxlið greinist fyrir tilviljun við krufningu). Afþeim sjúklingum sem eru á lífi þegar greining er gerð greinast í kringum 20% fyrir tilviljun 16 LÆKNANEMINN 1 1994 47. árg.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174
Page 175
Page 176
Page 177
Page 178
Page 179
Page 180
Page 181
Page 182

x

Læknaneminn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.