Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1994, Qupperneq 42

Læknaneminn - 01.04.1994, Qupperneq 42
létta verknum. Kínverjar notuðu einnig matarkúra, nudd og ilmmeðferð í sama skyni. Egiftar trúðu því að verkir kæmu að handan, frá framliðnum sálum sem brygðu sér inn í kropp hins sjúka í skjóli nætur gegnum nasir eða eyru. Þess vegna var reynt að losna við andana með uppköstum, þvaglátum, hnerrum eða gegnum svita. Önnur aðferð egifsk var að sækja hrökkfísk úr ánni Níl og skella á meiðsl. Þarna er komin frumstæð raförvunarmeðferð1. Hún er nú er notuð og virðist auka endorfínlosun í bakhomi mænunnar með því að koma af stað boðum eftir snerti- og þrýstitaugum. Eftir þessum taugum berast svo hömlunarboð sem miða að því að loka verkjaportum en það leiðir svo til þess að verkjaboð eiga ógreiðari aðgang að brautum til heilans. Um 250 árum fyrir Krist höfðu Grikkir komist að þeirri niðurstöðu að til væru a.m.k. tvenns konar taugar, hreyfítaugar og skyntaugar, jafnframt því að sýna fram á að heilinn er hluti taugakerfisins. Samt heldur William Harvey því fram 1628 að allar tilfinningar, og þar með kvöl, séu frá hjartanu runnar og berist með æðunum. Þessi kenning Harveys verður sem skratti úr sauðarlegg þegar haft er í huga að bæði Galenos (131 -201 e. Kr.) og Paracelsus2 3 (1493-1541) héldu vinnu Grikkjanna áfram. Galenos með því að skýra enn frekar lífeðlisfræði taugakerfísins, líffræði höfuð-, mænu- og ósjálfráðra tauga og koma með þá kenningu að heilinn væri miðstöð skyns og tilfmninga. Frá Paracelsus er fram komin hin klassíska kenning umtengsl verkjaviðbólgu (calor, rubor, dolor, tumor, functio laesáý. Um langan aldur hafa menn reynt að stemma stigu við verkjum með jurtum eðajurtasoði. Þannig notuðu Babyloníumenn jurtaseyði gegn verkjum um 2250 f. Kr. og vitað er að Egiftar notuðu ópíumvalmúann í sama tilgangi um 1550 f. Kr.. A tímum Hómers voru menn farnir að nota vín til verkjadeyfinga og reyndar allar götur síðan! Kínverjar hafa árþúsundum saman notað jurtir sem verkjalyf og lengi ópíumvalmúann en einnig unnið úr honum ópíum. Nútímaverkjameðferð byggir mjög á þessu sama, nefnilega að nota veik og sterk morfín4 á réttan hátt. Vestræn menning var í þessum efnum lengi aftarlega á merinni. I byrjun nítjándu aldar tekst fyrst að einangra morfín úr ópíum og um miðja öldina sýnir Bandaríkjamaðurinn William Morton fram á að nota má etra sem svæfingarlyf. I lok aldarinnar kemur svo Aspirín®5 (acetýlsalicýlsýra) fram. Sálarffæðilegar aðferðirhafa lengi verið tíðkaðar en oft undir merkjum trúar. “Frumstæðar” þjóðir líta oft á óþol gegn verkjum sem persónuleikagalla og ekki þarf að fara djúpt í íslensku þjóðarsálina til þess að finnasvipað: “Berðuharmþinníhljóði,sveinstauli!”, “iss, ferðu að grenja!” Eins og að framan greinir, hafa ýmsar aðferðir verið notaðar í gegnum aldimar ti 1 þess að beina huga sjúklings frá verkjum. Söngvar, síbyljubænir og þulur fyrri tíma eru því ekki eins frábrugðnar nútímaslökunaraðferðum og ætla mætti! Það er ekki fyrr en um miðja tuttugustu öld, eftir að bandaríski svæfingarlæknirinn John Bonica setur á stofn fyrstu verkjamóttökuna, að farið er að líta á verkjameðferð sem sérgrein. 1 kjölfar þessa fara að skjóta upp kollinum þverfaglegir hópar sem hafa að markmiði að grípa á verkjavandamálum frá sem flestum hliðum. A Islandi hafa menn frá aldaöðli notað fyrst og fremst tvenns konar "meðul" gegn verkjum, annars vegar j urtir eins og seyði af túnfífl um, burnirót og/eða vallhumli og hins vegar áfengi. Læknar hafa þó lengi haft ópíumdropa (tinctura opii) og a.m.k. síðustu 1 E.: TENS = transcutanous electric nerve stimulation. 2Eitthvað hefur strákurverið óöruggur um sjálfan sigþvíhann linnti ekki látum fyrren hann hét Aureolus Theophrastus Bombastus von Hohenheim. Seinna á ævinni styttistþetta í Paracelsus og vildi karl meðþví segja að hann væri minnsta kosti jafn klár og Celsus sem varfrœgur lœknir í Róm á fyrstu öld eftir Krist ! 3Þýðing œtluð ómenntuðum: hiti, roði, verkur, þroti ogþrekleysi. 41grískrigoðafrœði erMorpheus (Mopnr\eo<j) sonursvefnguðsins Somnusar (Zopvoa). Igoðsögninnisendir Somnus sonsinn á hjóðlausum vœngumgegnum myrkrið að rúmiHalcyon (HaXxyov), eklcju CeyuxarÞessalóníukonungs. Halcyon trúirþvíekki að Ceyux (Xsxgv^)hafi drukknaðfyrr en Morpheus, sem getur brugðið sér íallra kvikinda líki, birtist henni ísvefninum sem Ceyux dáinn. Það erþess vegna engin tilviljun að svefnlyfheitir Halcion® (triazolamum) oger aukþess þekkt að því að valda rugli! 5Aspirin er fyrsta sérnafn acetýlsalicýlsýru. Það er dregið afþýska orðinu Spirsaure, en sýran sú er unnin úr jurtinni Spirea ulmaria. Aspirin hefur sem sagt ekkert með latnesku sögnina aspirare (=að anda, draga að sér) að gera! 36 LÆKNANEMINN I 1994 47. árg.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160
Qupperneq 161
Qupperneq 162
Qupperneq 163
Qupperneq 164
Qupperneq 165
Qupperneq 166
Qupperneq 167
Qupperneq 168
Qupperneq 169
Qupperneq 170
Qupperneq 171
Qupperneq 172
Qupperneq 173
Qupperneq 174
Qupperneq 175
Qupperneq 176
Qupperneq 177
Qupperneq 178
Qupperneq 179
Qupperneq 180
Qupperneq 181
Qupperneq 182

x

Læknaneminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.