Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1994, Blaðsíða 82

Læknaneminn - 01.04.1994, Blaðsíða 82
var gerð HLA-flokkun sérstaklega í leit að HLA-B27 en í ljóskomHLA Al, 2; B12; C w5. Kemurþað að haldi við að greina hvað olli liðbólgum sjúklings ? Hver er líklegasta skýringin ? í þessu tilfelli er lang líklegast að um sé að ræða reactífan arthritis í tengslum við mótefnamyndun enda fór ekki aö bera á útbrotum fyrr en eftir nokkurra daga sýklalyfjameðferð og liðbólgurnar færðust úr einum lið í annan. A 14. degi fékk sjúklingur í tvígang brjóstverk sem stóð í 15 mínútur hvort skipti. Var hægra megin í brjóstkassa og lagði út í hægri handlegg. Breyttist ekki við öndun eða hreyfingu. Ekki fundust klár eymsli við þreyfingu. Hjarta- og lungnahlustun var metin eðlileg og nýtt hjartalínurit metið óbreytt frá komu. Ekki bar meira á þessum verkjum. Grunaður um bólgu á mótum rifja og geislunga (costocondritis). Brjóstverkir af þessu tagi gætu bent til perimyocardítis en rannsóknir studdu ekki þá tilgátu. Því er líklegast að um reactífan costocondrít hafiveriðaðræða. Ekki bar á öðrum punktblæðingum en í slímhimnu hægra auga og FDP mældist ekki hækkað (sjá töflu 2.). Samt er sennilegt að sjúklingur hafí fengið væga blóðstorkusótt (disseminated intravascular coagulation; DIC). Þvi storkutímar (APTT og PT) lengdust og í kjölfarið kom fækkun blóðflaga og minnkun á þéttni fíbrínógens. Sjúklingur fór þó hvergi nærri hættumörkum. Blóðleysis varð vart á næstu dögum og náði hámarki á 11. degi legunnar (hemóglóbín 104, sökk 113 mm/klst). Trúlegt er að samspil niðurbrots á rauðum blóðkomum (hemolysis) vegna blóðstorkusóttar fyrstu dagana svo og mergbæling vegna mikillar bólgusvömnar (anemia of inflammation) hafí valdið blóðleysinu. Merki blóðstorkusóttar (DIC) voru ekki greinilegí rannsóknunum. Aðeinsí einnimælingu voru blóðflögur vægt lækkaðar, en blóðflögur eru næmasta prófið fyrir byrjandi DIC, og aldrei mældist nein hækkun á niðurbrotsefnum fíbrínógens. Ekki geri ég athugasemdir við þínar skýringar á blóðleysi sjúklings. A10.-14. degi lak blóðugt slím, stundum í kögglum aftur í kok á morgnanna. A rtg-mynd sást sepalöguð slímhúðarþykknun hliðlægt í vinstri kinnholu. Nú er vitaðaðA/ meningitidis geturvaldið skútabólgu (5). Er hugsanlegt að svo hafi verið í þessu tilfelli ? Já. A heyrnarmælingu 20 dögum eftir komu fannst skerðing á heym vinstra eyra, á hátíðni hljóðum. Talið var að um skyntaugaskemmd vegna heilahimnubólgu væri að ræða. Nú er talsvert deilt um það hvort gefa eigi barkstera áður en sjúklingar með heilahimnubólgu af völdum baktería, fá sýklalyf til að varna heyrnarskemmdum, og hugsanlega öðrum langvinnum taugasköðum. Sérstaklega gæti þetta átt við um bömin (6). Hvað finnst þér um þetta ? Það er rétt að til er rannsókn sem bendir til þess að sterameðferð geti dregið úr heyrnarskemmdum hjá ungabörnum með heilahimnubólgu af völdum HemophilusInfluenzae. Það hefur hins vegar ekki gengið vel að staðfesta almennt, gagnsemi sterameðferóar við bakteríal heilahimnubólgu og sterameóferð við septicemíu er gagnslaus. Sjálfsagt eiga menn eftir að deila um gagnsemi sterameðferðar við heilahimnubólgu um langa framtíð. Þó er talið að ef sterar eru gefnir á annað borð, sé rétt að hefja sterameðferð rétt áður en sýklalyf eru gefin (15 mínútum áður), til að draga úr skaðlegum áhrifum endótoxínlosunar og efna úr frumuvegg bakteríanna, þegar þær splundrast vegna áhrifa sýklalyfjanna. Nú fengu allir þeir sem komu nálægt sjúklingi rifampícin 500 mg x 2 í 2 daga (sjúkraflutningamenn, neyðarbilslæknir, starfsfólk á slysadeild auk fj ölskyldu sjúklings). Þurfti allt þetta fólk vemdandi meðferð (prophylaxis) ? Er hægt að beita fleiri lyljum en rifampícíni í þessu skyni ? Hér hefur gætt mikils ákafa í fyrirbyggjandi meðferð með sýklalyfjum. Almenna reglan er sú að þeir sem hafa haft mjög náin samskipti við viðkomandi dagana fyrir veikindin, eins og t.d. nánasta fjölskylda, eru í nokkurri hættu á að sýkjast. Þeir ættu að fá fyrirbyggjandi sýklalyfjameðferð. Engar upplýsingar eru til um það að heilbrigðisstarfsmenn og þar með taldir sjúkrailutningamenn séu í aukinni áhættu á að smitast, þótt þeir sinni sjúklingi á venjulegan hátt. Rífampín er algengast að nota til að uppræta meníngókokka í nefkoki. Önnur lyf sem hægt er að nota eru ceftríaxón og cíprófloxacín og eru 72 LÆKNANEMINN I 1994 47. árg.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.