Læknaneminn - 01.04.1994, Side 87

Bandaríkjunum) gildi sú viðurkenning á öllu
efnahagssvæðinu.
Sú grunnmenntun sem gengið er út frá að læknir
hafi hlotið á að hafa varað Í6áreða5.500 kennslustundir
við háskóla eða undir eftirliti háskóla. Nám í
læknisfræði við Háskóla Islands uppfyllir þessi
skilyrði.
I tilskipun 93/16 ertekið fram hvaðaprófskírteini,
löggildingarskírteini (s.s. lækningaleyfi eða
sérfræðileyfi) eða önnur vottuð staðfesting á kunnáttu
lækna verði sameiginlega viðurkennd á svæðinu. Miðað
er við að hvert aðiidarríkjanna lýsi þeim kröfum sem
liggja til grundvallar lækningaleyfi á eigin tungumáli.
I EES-samningnum stendur eftirfarandi um forsendur
lækningaleyfis: "Próf í læknisfræði frá læknadeild
Háskóla íslands" og getið er kröfu um 12 mánaða
kandídatsár, staðfestaflandlækni. Sérhvert aðildarland
skal viðurkenna próf lækna frá öðrum aðildarríkjum
og veita þeim réttindi til læknisstarfa, þ.m.t.
lækningaleyfi, innan þriggja mánaða frá því að umsókn
með öllum nauðsynlegum fylgiskjölum hefur borist
hlutaðeigandi yfirvöldum (grein 15. í tilskipuninni).
Reynsla EB-landanna s.s. Danmerkur á áhrif
gagnkvæmrar viðurkenningar réttinda á flutninga
lækna á milli landa bendir til að heima sé best að loknu
framhaldsnámi. M.ö.o. mjög lítill hluti lækna flytur
sig milli landa að því loknu og að fenginni stöðu í
heimalandi sínu.
Rétt er að benda á að ekki er hægt að krefja lækni
um skírteini er sanni tungumálakunnáttu hans eða
þekkingu á heilbrigðislögum hlutaðeigandi ríkis. Sú
ábyrgð er í raun lögð annars vegar á lækninn sj álfan og
hins vegar á þá stofnun þar sem hann hefur nám eða
störf. Komi í ljós verulegir brestir þar á eftir að hann
hefur störf má beita lækni refsiákvæðum eðajafnvel
draga löggildinguna til baka. Missir réttinda í einu
landi á svæðinu, t.d. vegna refsiverðs athæfis leiðir af
sér missi réttinda í þeim öllum. Sé ekki kveðið
sérstaklega áum réttindi starfsstétta eins og í tilskipun
93/16 um lækna, er ljóst að vinnuveitendur hafa
heimild til að setja fram sérstakar faglegar kröfur,
t.a.m. um tungumálakunnáttu og reynslu.
ÞÝÐING FYRIR ÍSLENDINGA MEÐ
LÆKNAPRÓF FRÁ ÖÐRUM EES-LÖNDUM
Islensk heilbrigðisyfirvöld eru ábyrg fyrir því að
fylgja eftir ákvæðum samningsins um heilbrigðis- og
menntamál. Þauerunú skyld (frá ogmeð 1/1 1994) til
að viðurkenna prófskírteini í slendinga sem og annarra
EES-þegna sem hafa hlotið grunnmenntun í
læknisfræði í öðrum aðildarlöndum en á íslandi. Ekki
er lengur hægt að kreQ ast þess að þessir einstakl ingar
gangist undir próf í íslensku, réttarlæknisfræði eða
íslenskri heilbrigðislöggjöf eins og tíðkast hefur áður
en starfsleyfi er veitt. Eiga þeir rétt á að fá hérlent
lækningaleyfi eða staðfestingu sérfræðileyfis innan
þriggja mánaða eftir að tilskilin gögn hafa verið send
heilbrigðisráðuneyti og landlækni.
Segja má að með samningnum hafi opnast nýjar
leiðir til læknanáms fyrir einstaklinga sem ekki
komast í gegnum nálarauga numerus clausus eða
hætta námi af öðrum orsökum síðar. Hingað til hafa
menn getað farið til Norðurlanda og lokið læknanámi
þar sem hefur verið að fullu viðurkennt á Islandi. Nú
hafa opnast möguleikar ti 1 grunnnáms í læknisfræði á
öl lu EES-svæðinu. Fyrst þarfþó vitaskuld að yfirstíga
ýmsar erfiðar hindranir. I flestum löndum svæðisins
er aðgangur að náminu t. a.m. takmarkaður með numerus
clausus eða á annan hátt og inntökuskilyrði einhver
hin ströngustu sem þekkjast í háskólanámi landanna.
Einnig er ljóst að Lánasjóður íslenskra námsmanna
teldi slíkt nám aðeins lánshæft sem næmi framfærslu,
en lánaði ekki fyrir skólagjöldum þar sem um
grunnnám er að ræða sem hægt er að stunda á Islandi.
Þó er rétt að nefna að hinar síbreytilegu reglur LIN eru
þannig í dag að leyfilegt er að vinna fyrir skólagjöldum
án þess að það komi til frádráttar námsláni. Jafnframt
er ljóst að í þeim löndum þar sem aðgangur að náminu
er greiðastur svo sem á Italíu og á Spáni er námið vart
jafnhátt skrifað hérlendis og nám á Bretlandseyjum,
Norðurlöndum eða í löndum Mið-Evrópu. Vegna
þeirrarsamkeppni sem núríkirum sérfræðingsstöður
er þar tæplega um mjög vænlegan kost að ræða ef
stefnt er að sérfræðingsstöðu á Islandi að loknu
framhaldsnámi.
FRAMHALDSNÁM-
SÉRFRÆÐIVIÐURKENNING
Hvað framhaldsnám og sérfræðiviðurkenningu
áhrærir er rétt að nefna að krafa er gerð um fúllkomna
grunnmenntun, þ.m.t. 12 mánaða kandídatsár, og að
auki 3ja til 5 ára fræðilega og verklega menntun innan
hverrar sérgreinar. Sérfræðigreinar eru flokkaðar niður
eftir því hvort þær eru til staðar í öllum aðildarlöndum
LÆKNANEMINN I 1994 47. árg.
77