Skírnir - 01.01.1943, Qupperneq 97
Skírnir
Sögulegar samstæður
95
væri friðarsamningnum ekki fullnægt. Það væri ekki nema
tvennt til: annaðhvort væri Friðrik VI. í vitorði með
Kristjáni Friðriki, eða ef það væri ekki, þá væri prinsinn
uppreisnarmaður, og yrði þá að hegna honum eftir því
(sbr. orðsendingu Svía 18. febrúar 1814). Þegar Tawast
barún frétti, að prinsinn væri farinn að kalla sig ríkis-
stjóra Noregs, endurtók hann í orðsendingu frá 9. marz
kröfu sína um, að Danmörk hefðist eitthvað að til þess að
prinsinn og Norðmenn tækju sinnaskiptum; hann krafðist
þess í fyrsta lagi, að konungur hegndi Kristjáni Friðriki
prins, m. a. með því að svipta hann ríkiserfðum í Dan-
mörku og gera upptækar eigur hans, og enn fremur krafð-
ist hann þess, að öll verzlun og samgöngur við Noreg væru
bannaðar, meðan þar væri uppreisn, en að allir danskir
embættismenn, sem hefðu haldið áfram að vera í þjónustu
landstjórans, yrðu kallaðir heim, að viðlögðum embættis-
missi og hegningu.
I fyrstu lotu svaraði Friðrik VI. í orðsendingu frá utan-
ríkisráðuneytinu með því að afsaka sig og vísa til þess, að
hann hefði skipað landstjóranum að snúa heim, og tekið
það fram, að sér þætti mjög fyrir því að vita til þess, að
skipun sinni hefði ekki verið hlýtt. En hann spurði jafn-
framt, hvað hann gæti aðhafzt, því að hann hefði engin
völd í Noregi, þar sem það væri norskt herlið, en ekki
danskt, sem sæti í virkjum landsins.
Þar eð Tawast barún stöðugt var að ganga eftir fram-
kvæmdum, kom utanríkisráðherra Danakonungi um síðir
til þess að lofa að skrifa frænda sínum og skora á hann að
láta undan, vegna þeirrar hættu, sem hann stofnaði kon-
ungsættinni og Danmörku í. En bréf þetta var svo vægi-
lega orðað, að það gat naumast annað en stappað stálinu
í landstjórann að gugna ekki.
Svíar fóru nú að ganga harðar að dönsku stjórninni
um að gripið væri til meiri hörkubragða. Það leið varla
svo dagur, að ekki kæmi Tawast barún til Rosenkrantz
utanríkisráðherra til þess að halda honum við efnið og
benda á þær alvarlegu hættur, sem yfir Dönum vofðu af