Skírnir - 01.01.1943, Síða 146
144
Ásmundur Guðmundsson
Skírnir
Hebron. En hann lætur óðara taka þá af lífi, og jarða höf-
uð Isbaals í gröf Abners. Mátti hann og vita, að öllum vin-
um Sáls myndi þetta vel líka. Þegar þessi tíðindi spyrjast
um landið, taka fylgismenn ættar Sáls og vinir þann kost-
inn, sem vænstur er og viturlegastur. Þeir senda fulltrúa
frá öllum ættkvíslunum nyrðra suður til Hebron til þess
að hylla Davíð til konungs yfir öllum Israel; enda er þá
enginn eftir af ættmennum Sáls, er líklegur væri til kon-
ungstignar. Meríbaal, sonur Jónatans, er lami á báðum
fótum.
Þetta gerist árið 1003.
IV.
Jafnskjótt sem Davíð er orðinn konungur yfir öllum
ísrael, gerbreytist afstaða hans til Filista og þeirra til
hans. Þeir sjá nú hættuna á því, að hann verði þeim of-
jarl, og mega sjálfum sér um kenna. Þeir safna liði og
ætla að berjast við Davíð til úrslita. Hann er lítt viðbúinn
í fyrstu og hörfar undan í fjallvígi einS og fyrr, er hann
flýði Sál. En Filistar ná undir sig Refaímsléttunni suður
af Jerúsalem. Brátt kemur Davíð þó liðsauki, svo að hann
leggur til orustu við Filista og vinnur frægan sigur.
Skömmu síðar reyna þeir aftur að brjótast inn í landið,
en Davíð sigrar þá á ný og hrekur á flótta úr landinu. Er
það skemmst að segja, að úr því tekst honum að halda
þeim í skefjum — inna konungshlutverkið af hendi, sem
ísraelsmenn töldu fyrst og fremst. — Mikinn þátt í því á
dirfska hans og skarpskyggni að velja sér nýja höfuðborg,
vel víggirta og nær miðju landi en Hebron. Setur hann
sér það þegar að marki á 1. konungsári sínu yfir öllu
Kanaanlandi, og ber það snilligáfu hans vitni. Jerúsalem
er borgin, sem á að knýta saman norðurkynkvíslar ísraels
og suðurkynkvíslar. Engin þeirra hafði áður átt hana, svo
að engin þurfti aðra að öfunda. Hún var sökum legu sinn-
ar sjálfkjörin fjalladrottning yfir þeim öllum.
Jebúsítakynþátturinn hafði átt hana til þessa og varið.