Skírnir - 01.01.1943, Síða 148
146
Ásmundur Guðmundsson
Skírnir
kveðst fús til að lítillækka sig fyrir Jahve enn meir en
þetta. Lætur hann sig guðsdýrkunina í Jerúsalem miklu
skipta, reisir stórt brennifórnaraltari á Zíon og gerir Ab-
jatar að höfuðpresti. Sjálfur vinnur hann og stundum
prestsstörf.
y.
Næstu árum ver Davíð konungur til þess að tryggja sig
í sessi og færa út ríki sitt.
Honum stendur nokkur stuggur af ætt Sáls. Hann veit
glöggt um vinsældir hennar með norðurkynkvíslunum.
Synir Sáls og Rizpu hjákonu hans eru tveir á lífi og fimm
dóttursynir hans. En þau Míkal eru barnlaus. Hann leitar
ráðs og leggst djúpt.
I Gíbeon norður af Júda var kanverskur ættflokkur,
sem Sál konungur hafði veitt þungar búsifjar. Nú var
hallæri í landi og hafði staðið 3 ár. Davíð lætur leita frétta
hjá Jahve, hvað valdi óáran þessari. Presturinn — Abjatar
að líkindum — varpar leirtöflunum helgu, Úrím og Túmm-
ím, og fær það svar, að á Sál og ætt hans hvíli blóðsök
fyrir það, að hann hafi drepið Gíbeoníta. Þegar vitneskja
er fengin um þetta, sendir Davíð óðara eftir höfðingjum
Gíbeoníta og segir þeim tíðindin og spyr þá jafnframt,
hvers þeir krefjist, til þess að þessi þunga blóðskuld verði
afmáð og hallærinu létti. En þeir beiðast þess, að sér verði
fengnir af niðjum Sáls sjö menn, svo að þeir megi bera
þá út fyrir Jahve í Gíbeon á fjalli Jahve. Heitir Davíð
þeim því og fær þeim þá alla, syni Rizpu báða og fimm
sonu Merab dóttur Sáls. Meríbaal syni Jónatans hlífir
hann sökum eiðs þess, er hann hafði unnið föður hans,
enda var hann lami, og sýndi honum það „veglyndi", eins og
komizt hefir verið að orði, að leyfa honum hirðvist með
sér og að matast við borð sitt. Gat Davíð þá jafnan vitað,
hvað honum leið. Gíbeonítar fórnuðu síðan Jahve þessum
mönnum á fjalli sínu og létu líkin liggja þar eftir. Var
það í vorbyrjun. En Rizpa breiddi hærusekk á klett sér að
hvílu og vakti yfir líkunum. Leyfði hún eigi fuglum him-