Skírnir - 01.01.1859, Qupperneq 39

Sviþjóð.
FRÉTTIR.
41
gubsþjónustugjörb þeirra, svo afe þeir geti hleypt upp fundinum, ef
samkomumenn brjóta lög efer gófea reglu; virfeist prestinum og ráfe-
sveinum hans, afe nokkurr flyti þafe erindi, er mifei til sundrúngar
í kristilegum söfnufei, til fyrirlitníngar á gufesþjónustugjörfeinni efer til
afe uppræta helgi trúarinnar, þá skal hann hafa vald á afe fyrir-
bjófea honum afe flytja ræfeu framar, ef hann er eigi prestvígfer
mafer. Nú ef sá mafer flytr ræfeu, er bannafe var, þá verfer hann
um þafe sekr 50 til 300 sænskra dala. þótt lagabofe þetta sé öllu
betra en lög þau sem áfer voru, þá er eigi líklegt, afe Svíar láti hér
vife stafear nema; og einkum er þafe ætlanda, afe þafe verfei úr lögum
tekife, afe dæma menn þá í útlegfe, er taka afera trú en landsmenn
hafa. í sumar urfeu sex konur sannar afe því, afe hafa kastafe
lúterskum sife, en tekife upp aptr kaþólskan, og voru því dæmdar
útlægar. Konur þessar voru fátækar, en þeim bættist skjótt fé, því
kaþólskir menn í öferum löndum, þó einkum á Frakklandi, notufeu
sér tækifærife til afe sýna gjafmildi sína en harfeúfe Svía, og skutu
því saman aufe fjár handa þeim á stuttri stundu. Nú þótt slíkt
kunni afe hafa verife fremr kænlegt bragfe kaþólskra manna en sönn
gófesemi, til þess afe gjöra sig dýrlega í augum annara, því kunnugt
er, afe hjá þeim er miklu meira trúarófrelsi, þá hafa þó Svíar
fengife allmikife ámæli af þessu máli, sem og vorkun er.
þá er Karl konúngsson tók vife ríkisstjórn í Svíþjófe, þótti hækka
hagr Skæníngja, og von þeirra glæddist, því þeir gjörfeu sér í hug-
arlund, afe hinn úngi ríkisvaldr mundi eiga hægra mefe afe samlaga
sig æskufjöri og únggæfeishugmyndum stúdenta, sem eru oddvitar
skæníngskaparins; þeir gátu og ætlafe, afe hann væri örari til og
tæki því ráfe sín öllu fremr eptir innblæstri tilfinnínganna en lang-
særri rannsókn skynseminnar; þeir höffeu og fagnafe honum fagrlega,
þá er hann kom til Kaupmannahafnar, og heilsafe honum sem til-
vonandi konúngi sínum. Um stundar sakir virtist og sem Karl væri
hlynntr Skæníngjum og legfei hlustirnar vife hljómbjöllu þeirra, menn
hafa og þókzt vita til víss, afe hann hafi lagt orfe í mefe Dönum i vifer-
eign þeirra vife þjófeverja. En engan hafa menn árangr séfe af þessari
tilraun hans, og nú er ætlanda, afe hann sé horfinn frá slíku áformi,
mefe því afe hann hefir nú heimt aptr erindreka sinn, þann er var
í Kaupmannahöfn og jafnan var haldiun mikife átrúnafeargofe allra