Skírnir - 01.01.1859, Qupperneq 77

Pjóöverjaland.
FRÉTTIR.
79
um. þab er almennt orStæki, aí) eptir höf%inu dansi limirnir, og
á þa& sér einkum staS í landi, þar sem allir líta upp til konúngs
síns sem þess eina, er stjórni öllu meb hundmörgum höndum skrif-
stofumanna, lögreglumanna, embættismanna og hermanna, þar sem
allar skrifbúfeaskriptir og embættisstörf ganga fram eptir svo smá-
smuglegum og rígbundnum reglum sem brúharganga, þá er hún
stóö í blóma sínum. Prússar eru og engin þjób sér, þeir eru
fijóbverjar en þjó& ekki, Prússland er ríki en þjóÖland ekki; engin
prússnesk túnga er til, bókmenntir prússneskar né lög, þab er allt
þýbverskt. Prússland er svo til komib, sem kunnugt er, ab Frib-
rekr braut ýms hérub undir sig meb hervaldi sínu og þreki, her-
kænsku og stjórnkænsku, og lagbi þau undir erfbaiand sitt, Brand-
enborg; konúngrinn er og enn meb öllu hervaldi sínu og em-
bættismannaríki hib eina band, er tengir alla landsmenn saman.
Konúngr sá, er uú hefir lagt nibr völdin og því libinn sem Ijós úr
stjórnarsögu Prússa, var ab allra dómi góbviljabr mabr, en þrek-
lítill, og ól hann meb sér næsta kynlegar hugmyndir um konúngs-
veldib. J>ab var trúa hans, ab konúngsveldib væri honum gefib af
Gubi og svo á hendi falib, ab honum væri óheimilt ab sedja þab í
hendr þjóbarinnar; þessa vegna var hann því mótfallinn, ab þjóbiu
fengi ab njóta þeirra réttinda, er henni vom heimilub í stjórnar-
skránni, hvab þá heldr ab honum dytti í hug ab veita henni önnur
ný; hann þóttist eigi vera trúr umbobsmabr síns gublega erindis,
ef hann seldi öbrum þab í hendr, og gæti svo eigi skilab aptr pundi
þessu óskertu í daubanum. Meb því nú ab konúngr var mabr
þreklítill, þá var hann jafnan leiksoppr í höndum þeirra manna, er
spunnu meb honum þenna heilaspuna og hræsnubu fyrir honum
sterka trú á gublegum uppruna veldis hans; konúngr var því jafnan
í höndunum á alveldisvinum og eigingjörnum erindrekum Rússa
keisara, er var mágr Prússa konúngs. Vilhjálmr ríkisstjóri Prússa
er mabr fastheldinn; hann ber virbíngu fyrir stjórnarskránni og síg-
andi framför, en eigi miklu frelsi; hann mun fremr hallast ab Engl-
um en Rússum, og eigi er hann ólíklegr til ab efna orb sín, þau
er hann mælti þá er hann setti þíng Prússa í haust, ab hann skyldi
halda hátt upp frægbarskildi ríkisins, og hafa þá Prússar fengib gób
umskipti, ef hann efnir þessi heit sín fullkomlega.