Skírnir - 01.01.1864, Blaðsíða 4

4
FRJETTIR.
England.
sjer langan aldur, ef álit og heifeur þjófearinnar eigi á a& ganga
til þurr&ar. í Rússastrí&inu, þar sem vií) var a& eiga verstu fjand-
menn Englands og allrar Nor&urálfu, þóttu þeir ódrjúgari til kapps
og áhuga, en vi& var búizt, og ur&u a& láta þa& á valdi banda-
manna sinna, a& hætta strí&inu, er þeim þótti nóg a& unni&. þá
er styrjöldin á Ítalíu fór í hönd lög&ust þeir i framkrókana til a&
aptra Sardiníu konungi frá stórræ&um, sátu þar hjá og horf&u á
har&an leik, og áttu lítinn e&a engan hlut í öllum þeim umskiptum
er sí&an ur&u. Ofsóknahrí&ina á Sýrlandi myndu þeir hafa láti&
yfir drífa afskiptalaust, efNapóleon keisari heffei eigi tekife í taum-
ana. I atfaralei&angrinum til Mexico fylg&u þeir Frökkum til
hafnar, og slepptu því máli þegar úr feöndum,, er þeir sáu, a&
Napóleon keisari vildi ganga ríkar eptir, en þeir höf&u ætlafe. í
strí&i Vesturheimsmanna hefir verife hægt afe sjá, hva& þeim hefir
búife innanbrjósts. l'imes, þa& blafe, sem er vinveitt Palmerston
og kennir trúargreinir ennar riku me&alstjettar sem omenga&astar,
hefir me& mestu alú& tekife málstafe þrælamanna. varife þrælahald og
þrælasölu, spáö Nor&urmönnum óförum og smán til lykta og borife
Nor&urálfubúum af þeim margar hrópsögur. Stundum hefir eigi
■allt þótt grunlaust um li&stilraunir manua á Englandi, einkanlega
um vopnasendingar og skipsmi&ar til handa þrælamönnum. Stjórnin
þótti um tíma taka linlega á slíku, en eptir þa& a& Nor&urmönnum
fór a& vegna betur tók hún meiri rögg á sig og gjör&i upptæk e&a
hjelt aptur þeim skipum , er þrælamönnum voru ætlufe. Margir af
lendbornum mönnum á Englandi hafa kve&ife þafe upp á mannfund«
um, a& su&urfylkjabúar væri frelsismenn í raun og veru, en hinir
ljeti sjer vi& har&stjórn og allar ódygg&ir brug&ife, svo af þeim væri
alls ills a& vænta, ef þeir næ&i sigri, I sumar kom þa& til um-
ræ&u í ne&ri málstofunui, a& bi&ja drottningu um a& játa ríkishelgi
su&urfylkjanna. Roebuck bar upp þetta mál og taldi til þess ýmsar
ástæ&ur; einkanlega: ba&mullarþröngina miklu, hálfvelgju og ald&ar-
leysi sjálfra Nor&urbúa, a& því snertir frelsi og jafnrjetti svertingja,
og þá ena þri&ju, er eigi myndi ljettust á enskum metunTý" a&,
kæmist bandaríkin aptur í samt lag, þ'á risi uppí nor&ur-
hluta Vesturálfu voldugasta ríki í heimi. þó gó&ur rómur
væri gjör&ur a& ræ&u Roebucks, var uppástungunni þó hnekkt á