Skírnir - 01.01.1864, Blaðsíða 47

Ítalín.
FBJETTIH.
47
a?) ávarpib forna veríii vií) þá endurtekib: amínir vegir eru eigi ySar
vegir”. — þab heíir aukií) á áhyggju páfans, ab svo margir af enum
lægri klerkum hafa mótmælt veraldarvaldi Rómabyskups, og þess
utan stabib í samtakarábum gegn byskupunum og öSrum yfirklerk-
um. Um þetta fór páfinn hörbum vandlætingar orbum í sumar í
(lhirí)isbrjefi” til byskupanna, um leib og hann vítti þu'nglega ena
vaxandi spillingu, trúleysi og gubleysi aldarinnar. Til ab glæba
trúna og hverfa alþýbu til betri siba birti páfablabib reglubob um,
ab upp skyldi taka þá prócessíu meb líkneski frelsarans, er þegar
um nokkrar aldir hefir eigi verib tíbkub. Líkneskjan er geymd í
kirkjunni Scala, Santa (í Rómaborg) og var borin þaban til kirkj-
unnar Santa Maria Maggiore. þ>ar var hún sett til sýnis, ákalls
og tilbeibslu fyrir lýbinn { marga daga. Boban páfans hafbi sagt,
ab menn einkanlega í stórnaubum mætti senda bænir sínar upp til
frelsarans („formælanda kirkjunnar og mannanna á himnum”), en nú
væri þrengsl og raunir heilagrar kristni meb harbasta móti, og öll-
um bæri nú heitt ab bibja ljettis og bóta. Sjer í lagi minnti páf-
inn á, ab bibja skyldi fyrir Póllendingum, (lþeirri þjób, er ávallt
hafi verib varnarmúr fyrir heilagri kristni. . ., ab hún ásamt öllum
þeim, er til hennar heyra, mætti ónibrub og í fullu frelsi eptir-
leibis, ab dæmi febra sinna, halda uppi merki katólskrar trúar.” —
f>ab annab vitum vjer gjört í trúarþarfir, ab páfinn tók í dýrblinga-
tölu Kristínu, drottningu Ferdínands annars af Púli (móbur Franz
konungs, en frændkonu Viktors Emanuels).
Franz konungur lætur enn fyrir berast í Rómaborg, þó hann uni
nú verr vib en ábur, er Frakkar gæta svo til, ab ráb hans komast
hvergi fram. í sumar ]jet Napóleon keisari sendiboba sinn (Z.a
Tour d'Auoergne') rábleggja honum, ab fara burt úr Rómaborg og
leita sjer rólegri vistar. Konungur svarabi, ab ráb keisarans hefbi
gefizt sjer illa hingabtil, og hann myndi eigi breyta um bústabinn,
nema páfinn sjálfur kveddi hann á burt. Margir af lendbornum
mönnum, er fylgbu hirb hans til Rómaborgar, hafa nú líka sagt
skilib vib hann og leitab átthaga sinna aptur og sátta vib Ítalíu-
konung. Spánardrottning og mabur hennar sendu Franz konungi
heilla óskir á nýársdag meb hrabfrjettarþræbinum, og var stílab til:
ukonungsins yfir bábum Sikileyjum”; því þab var höfbingjanafn