Skírnir - 01.01.1872, Page 25

BNGLAND,
25
ríkjanna. Af þessu má sjá, hvernig allt hefir veriS undir búiS og
hve marga uppreisnarríkin áttu sjer holla á Englandi. Me5 líku
móti komust fleiri herskútur úr höfnum á Englandi, og ur0u miklir
meinvættir kaupförum noröurríkjanna e8a skutust í gegnum hafna-
bannsflota þeirra inn á hafnir suBurríkjanna meS vopn og ýmsar
birgðir. Auk Alabama voru þau skip en skæSustu, er nefnd eru
Florida, Georgia og Shenandoah. Stjórnin í Washington vissi vel
deili á hugum manna á Englandi og óskum, að þeir höfSu fagnaS
í fyrstu óförum norSurríkjahersins, og aS sundrung Bandaríkjanna
mundi falla Englendingum helzt í skap; hún hafSi snemma fengiS
hjer nokkra raun um, er svo hart var aS gengiS aS krefja fram-
sölu þeirra Masons og Slidels1, og hitt var henni kunnugt, aS
uppreisnarstjórnin hafSi fengiS stórmikiS fje aS láni á Englandi —
en viS útgerS skipanna þótti henni fara aS „grána gamaniS."
NorSurríkin ljetu sendiboSa sinn telja aS þessu í Lundúnum, en
stjórn Breta færSist undan öllum sökum, þó hún yrSi aS játa, aS
sjer hefSi orSiS vangætt til um útgerS skipanna. Um viSleitni
sína og góSan vilja taldi hún þaS til sönnunar, aS hún hefSi hept
tvö herskip, er hún hefSi fengiS fullar sönnur fyrir, aS ætluS
hefSi veriS suSurríkjamönnum.2 I brjefi til sendiboSans í Wa-
sbington um voriS 1863 kannaSist þó Russell jarl — er þá stóS
fyrir utanríkismálum — viS, aS þaS væri Englandi til vanza,
hvernig til hefSi tekizt meS Alahama og Florida, og kalIaSi jafn-
vel slik glöpp vott um, aS lögum Breta væri ábóta vant, þar
sem slík tilfelli kæmi til greina. Stjórninni í Washington mátti nú
helzt koma í hug, aS þar sem Bretar höfSu játaS vammir sinar,
þá mundu þeir eigi heldur synja bótanna. Seward, utanríkisráS-
____ V
J) Sendiboða uppreisnarmanna, er einn sjóliðsforingi norðurríkjanna tók
höndum á ensku skipi, sem ætlaði að flytja þá til Kvrópu (sbr. Skirni
1862 bls. 5—8).
*) þess má þó geta, að hún keypti sjálf þessi skip og galt fullt verð
fyrir. þ>etta var henni að vísu sjálfrátt og vart til víta færandi, að
húu Ijet eigi sína þegna missaneinsí; þeim varðaði þó hjer við þjóða-
lög og landslög, og því ætluðu sumir, að þeir hefðu komið harðar
niður, ef öðruvísi hefíi verið ástatt.