Skírnir - 01.01.1872, Síða 79
SPÁNN.
79
komið í kring fyrr en í byrjun júlímánaíar. það var í þessum
uinræSum, a5 Castelar heitaSist viS konungsveldið (sjá Skírni í
fyrra bis. 143), minntist á fyrri æfi Spánar og sagSi um leiS, aS
þeir hefSu veriS tímarnir, er hertogarnir af Savaju (forfeSur kon-
ungsins) hefSu mátt láta sjer sæma aS ganga í skjaldsveinaröS
eptir sigurhróssvagni Spánardrottna. þá varS og mikiS háreysti
á þinginu, sem nærri má geta, en þá voru þaS fleiri en þjóS-
valdsmenn, sem gerSu mikinn róm aS ræSu hans. Minnilegri urSu
þó tíSindin á þinginu júbíldag páfans (16. júní). þá var boriS
upp úr klerka flokki, aS þingiS skyidi senda páfanum lieillaóskir
og láta fögnuS sinn í Ijósi, aS hann befSi komizt fram á þenna
dag „þrátt fyrir allar ofsóknir glæpamannanna", en fólkiS á Spáni
mundi ávallt veita hverju orSi hans athygli, er enginn mætti nú
vefengja. RáSherra innanríkismálanna , Sagasta, kvaSst vel geta
fallizt á aS senda páfanum heillaóskir, en hinu yrSu menn aS
sleppa, aS minnast á hina nýju kenningu um algildi orSa hans
og ummæla, því hana vantaSi á Spáni konunglega staSfestingu.
þó hann ljeti sem minnst á því bera, aS honum sárnaSi, hvernig
hinir sneiddu aS þeim feSgum , Ítalíukonungi og sonum hans, er
talaS var um ofsóknirnar, þá urSu þeir mjög uppvægir viS orS
hans. Greifi nokkur í Karlungaflokki, Arguelles aS nafni, tók til
andsvara, og las upp nokkuS úr umburSarbrjefi páfans l.nóv. 1870
(er Rómaborg var komin á vald konungs), en hjer var óþyrmilega
mælt til Ítalíukonungs og stjórnar hans, og talaS mikiS um „hræsni“,
„ósvífni" og „kirkjurán". þessum lestri þótti mönnum ekki gott
aS hlýSa, og nú tókst mikiS andæpi úr stjórnarflokkinum, en einn
maSur kallaSi til greifans og sagSi, aS honum færist ekki alls vel
aS ráSast hjer til forvígis, þar sem faSir hans hefSi auSgazt mjög
á því, aS unna mönnum góSra kaupa bæSi á kirkjugózum og
öSrum opinberfim eignum. lljer kom ekki minna á inóti en skamm-
aryrSi og snoppungar, en viS þaS sló í verstu rimmu og áflog
í þingsulnum. þjóSríkismenn lögSu ekki til þessa leiks, og er
sagt, aS þeim liafi þótt liálfgaman aS viSureign konungssinnenda.
þaS kom meir og meir í ljós, aS samband bandaflokkanna tók aS
rofna. Hinum frekari í framsóknarflokki stýrSi Zorilla, er nú var
kominn úr ráSaneytinu (sjá Skírni í fyrra bls. 143), og tók aS veit-