Skírnir - 01.01.1872, Blaðsíða 122
122
AUtSTUKKÍKI.
furSaSi á því í fyrstu, er Madjarar lögSust hjer á eitt me8 J>jó8-
verjum, í stað þess aS liðsinna hinum slafnesku þjóSflokkum. En
þetta er þó mjög náttúrlegt. Fyrst er alrikisskráin svo undir
komin, sem á8ur er sagt, og hugsun þeirra hefir líkast verið sú
frá öndver8u, a8 slafncsku þjó8flokkarnir fyrir austan Léitha yr8u
þeim svo a8 eins dælir og meSfærilegir, a8 frændur þeirra fyrir
vestan hlytu a8 lúta í lægra haldi fyrir J>jó8verjum. A hinn bóg-
inn stendur þeim nokkur stuggur af samdráttarhug hinna slaf-
nesku þjó8a sökum þess, a8 Rússar ýta hjer undir, en hinu hafa þeir
eigi gleymt, a8 þa8 var her Rússa, sem þeir ur8u loks forvi8a fyrir
(1849), er þeir höf8u brotizt undan Austurríki. — J>eir komu bá8ir
me3 þungum hug aptur til Pragar, Rieger og Clam Martinitz, og
Czechum brá nú heldur illa vi8, sein von var, er allt snerist önd-
vert og a3ra lei3, en þeir höf8u vi8 búizt. J>á daga ger3ist
heldur hávaSasamt í borginni, en Iöggæzluli8i3 dreif8i strax öllum
flokkum, er lý3urinn tók a8 hlaupa saman á strætunum. J>egar
Rieger ætlaBi a3 aka heim til sín frá járnbrautarstö8inni, þustu
stúdentarnir til og drógu vagninn. Á leiSinni tala3i hann til fólks-
ins af vagninum, ba8 menn forSast allt uppnám, en bí3a huggóSa
betri tíma — , „því“ sag3i hann, „vjer gefumst ekki upp a8 svo
stöddu!“.
Keisarinn ba8 nú þann mann a8 skipa nýtt rá8aneyti, er
Kellersperg heitir, en hann var8 a3 gefast upp vi3 svo búi3,
enda bar þá enn nokku3 til, sem eigi þótti minni tíSindi, en þa3
sem undan var fari8. Beust kanselleri á einn dag a3 hafa fengiB
þau skeyti frá keisaranum, a8 hann vildi nú helzt þakka honum
fyrir lokna þjónustu, en hitt var sagt, a8 hann bæSist lausnar
sökum lasleika og þreytu. J>eir sem vel þóttust vita deili á því,
er hjer bar til, sög8u, a8 keisaranum og fleirum vi8 hirBina
hef8i líka8 þa8 svo miBlungi vel, er Hohenwart var8 a8 fara frá
í— en Beust hafSi or8i8 fremstur i flokki a8 ey3a málinu —
a3 honum þætti hjer maklegast á móti koma, a8 láta kansellerann
fara sömu leiSina. Hins vegar sá keisarinn eigi anna3 fyrir , en
a8 hann yr8i a8 skora á rammþýzka skörunga sjer til rábaneytis,
. en Beust hafSi jafnan andæft nokku8 í gegn ákafa þess