Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Síða 38

ab annast, a?> tekjunum se variS setn vera ber,
og ]>ab, sem afgángs er, varbveitt hæfilega. —
Bæargjaldkera velja fuiltrúar ásaint bæarfógeta
sanikvæmt dönsku 1. 3—5, nema hvaö hann er
skyldur tii, aö hafa einbætti sitt á hendi uin 3 ár.
þau bæarniálefni, er atvikast af serlegiini
kríngiiinstæöuin, eöa hafa mikil og Jángvarandi
afdrif fyrir bæinn, eru undanskilin bæarfulltriia
afskiptuni, til afc niynda, ef veita á enibættis-laun,
þar sem ei var áöur, eÖa rifka þau er áÖur voru,
svo meiru nemi enn 20 ríkisd., aöstoöa einhvörn
meö eptirlaunuin yfir 20 rikisd., eöa gjöfum yfir
30 rikisd., selja bæarins fasteignir, eöa byggja
einhvörjum jaröir þær, er bærinn kynni aö eiga,
lengur enn uppá 10 ár, og ööruvísi enn viö
opinhert uppboö; setja byggíngar á stofn, sem
eigi veröur komiö upp, nema hækkaö se útsvar
bæarbúa framyfir þaö, er var í næst-undanfarin 3
ár aö miölúngi; sættast um eitthvaö, til þess aö
komast hjá málsókn, er leiöir af ser skyldur
eptirleiÖis fyrir bæinn, eöa sviptir hann einhverjum
rettindum, er Ii'kindi eru til, aö honum tilheyri.
Oll þvílík málefni ber aö tjá enu konúnglega
danska kansellíi, sem þá annaöhvört sjálft iniölar
máliim, eöur tjáir konúngi frá málavöxtum; —
en hvönær sem svo stendur á, er kansellíinu
heimilt, aö heimta af hlutaöeigandi bæarmönnum,
aö ]>eir eigi sér fund, og gjöri uppskátt, hvaö
þeir ætli ser bezt henta í slikti efni. Bæargjald-