Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Side 101

109
þati atriíii muni ílestöll framtalin, er mæla frain
meö áliti beggja vor uin aSalatriði þessa máls, er
lýtur aíi flutníngi skólans, eba veru hans eptir-
leibis á Bessastöbum. Yér viljum ab lyktuin, án
þess aíi ey&a fleirum or&um um þa&, hvaö líklegt
se ab fram inuni koma e£a ekki koma, þarsem
allt sh'kt er bundih tívissu og ágezkan, láta okkur
nægja aí> hera fram þá sameiginlegu ósk vora,
aíi sú endurbtít sktílans, sem nú er fyrir höndum,
og í mörgu tilliti er einnig harbla nauíisynleg, fari
frarn sem allra fyrst henni getur orfeiö ákomib,
hvört heldur hún verbur þar ehur hér. Okkur er
öllum gagnkunnugt, aí> hi& konúnglega stjtírnarráb
hásktílans hefir þegar frá öndverSu látif) sér þetta
niálefni mjög uiiihugah, svo erum vér og þess
fullöruggir, ab þab muni halda áfram foburlegri
unihyggju sinni fyrir þessum skóla, sem er sú
eina stiptun, sein landib nú á í eigu sinni
til athvarfs htíkmentum sínum og upplýsíngu,
hvörrar efnahagur er aflagaborinn, ebur og öld-
úngis ab þrotum kominn, einúngis af því, ab
margt var rábib inibur enn skyldi um kjör sktíl-
ans og kosti á hinum fyrri tíinum. JVIeb tilliti til
ens síbastgreinda atribis dirfumst vér því freinur
ab mæla fram meb inálefni þessu, sem vér, oss
til mikils hugfrtía, höfuni orbib þess áskynja, ab
þab er svo fjærstæbt ab hib konúnglega stjtírn-
arráb hásktílans hafi leibt hjá ser ab renna athuga
ab sktílans eyindarhag og efnaleysi, ab þab miklu