Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Page 105
113
sera hann hef&i af hendi látiS, hvört heldur jörb
eba vegarefni; en ura vibhald og endurbót á
aukaveguin skyldi öllu tilhagab einsog ábur hefbi
vi&geingist.
2. Endurbót á þjóbbrautura skyldi eptirleibis
ekki lenda á þeim hrepp eba sveit, sein vegurinn
lægi uin, og vegahótar-verkinu veitt framkvæind
annabhvört ineb vinnu eöur mefe borgun af þeirra
hálfu, sem vegabótar skyldunni ættu aö gegna.
þeir sem byggju í grend vib veginn, ebur og
ekki leingra í burtu enn 2 mílur vegar, skyldu
leggja vinnu til þjó&brauta þannig; aö sá sem
byggi á 20 hundr. 'jörö ætti ab leggja til 4 vinnu-
daga á ári, sá er byggi á minni jörb 3, og tóm-
húsinenn og hjáleigumenn 2 daga. llyggju lleiri
á sömu jörbunni skyldi vegabótarskyldunni jafnab
á þá eptir hundrabatali því, er þeir hefbu af jörb-
unni til ábúbar.
I verzlunarstöbunum skyldi eitt verzlunarhús
samgylda 20 hundr. jörö, og timburhús, sem búib
er í, hjáleigum. Undanþeignar vegabótum skyldu
allar þær jarbir og hús, á hvörjum ekki væri
nokkur verkfær karlmabur milli 18 og 50 ára, og
allir geistlegir og verbslegir embættismenn og
hreppstjórar; þeir síbar greindu einkum af þeirri
ástæbu, ab þeir hefbu svo marga nmsýslun á
hendi í vegabótanna tilliti.
Vegabætur skyldu fara fram eptir sýslumanns
ákvörbun, þó ekki nema í Maí ebur Júnímánuöi,
U