Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Side 139
147
Melsteb kamnierráb sag&i: eg er af lángri
reynslu orbinn sannfærbur um, ab holdsveikir eiga
fullt svo gott mataræbi og annan afebúnab, þegar
þeir eru forsorgabir á framfæris-hrepp þeirra, sem
þeir eiga í þeim svo köllubu spítölum, og meb
því holdsveikra forsorgunar-kostnabur þvínær ætíb
mun verba miklum mun iriinni, þegar hreppurinn
forsorgar þá, en ráb er fyrir gjört í spítölunurn,
og holdsveikir í þeim ekki fá neina læknishjálp,
svo fellst eg öldúngis á frumvarpsins lsta atribi,
þó meb þeim vibbæti, ab þeir læknar, sein fá spít-
alanna heimajarbir til ábúbar, verbi skyldabir til
ab taka til læknínga 1 eba 2 holdsveika menn,
einkum þá sem yrbu abnjótandi þess framfæris-
styrks, er frumvarpib ræbir um, fyrir þá borgun,
sem þeir kæmu ser saman um vib hlutabeigandi
sveitarforstjóra, þegar nokkur líkindi væru til, ab
slíkir sjúklíngar gætu komizt aptur til heilsu
sinnar, og einkum ætti þessi skylda ab eiga ser
stab, ef læknisfræbin, hvab ekki er ólíklegt, skyldi
taka þeim framförum, ab holdsveiki annabhvört yrbi
varib eba hún læknub. Fruinvarpsins önnur höfub-
atribi, sem í nefndarinnar álitsskjali mætti koma
nokkub færri orbum ab, abhyllist eg og fellst á
algjörlega.
Land- og bæarfógeti Gunlögsen mælti: hvörsu
heilsusamlegt og naubsynlegt sjúkrahús, sem jafn-
framt væri sóttvarnar-stiptun, se fyrir Reykjavík
og nærliggjandi bygbarlög, mun eingum þeim
K a