Andvari - 01.01.1881, Page 32

28
Um ráðsjafa-
orðið til líka annað eins vopn í hendi alþingis mdti
óvinsælli stjórn, eins og þau geta orðið í höndum ins
danska þings, sem engum slíkum takmörkunum er bundið.
En einmitt af þeirri ástæðu hefir stjórnin minni hvöt
til að liafa á móti því, að bráðabyrgðar-fjárlög séu
ákveðin ólögmæt, á Islandi. petía hlýtr hverjum manni
að liggja í augum upjri, og hitt þá eigi síðr, að því
takmarlcaðri sem umráð alþingis eru yfir fjárlögunum,
því meiri nauðsyn ber oss til, að tryggja oss gegn
bráðabyrgða-fjárlögum, sem alveg muncLu gjöra enda
á Öllum ráðum alþingis yfir fjárhag landsins, og þar
með enda á öllu verulegu sjálfsforrœði voru.
í annan stað mun það óhætt, að segja, að meginhiutr
þess íiokks, er fylgir stjórninni í Danmörku, allir inir
gömlu þjóðfrelsismenn (<■ nationalliberale•>), áleit það
neyðarrúrræði, er þeir nauðugir vildu fylgi veita, að gefa
út bráðabyrgða- fjárlög í Danmörku. Einn helzti maðr
úr þeim flokki (Ploug) hefir farið peim orðum um þau,
að víð þau hafi lifnað gloppa á stjórnarskipunina; og
þótt hægrimenn kenni vinstrimönnum um, og segi þá
neytt hafa stjórnina til þessa óyndisúrræðis, þá dyljast
þeir þó þess eigi, að æskilegast hefði verið, að gloppan
hefði aldrei komið. það má því ætla að þessi flokkr,
sem mestu ræðr og sem núverandi íslandsráðgjafi mun
til heyra, þótt han hallist æ mjög að óðals-flokkinum
(«Godseiere") og sé í ráðaneyti með þeim, mundi eigi
mjög andstæðr því, þótt vér íslendingar fengjum ábyrgð-
arlög, þau er út bygðu frá oss lögmæti biáðabyrgða -
fjárlaga á ótvíræðan hátt — og það því síðr, sem stjórnin
hefir í stjórnarskrá vorri og stöðulöguin meir en öruggan
slagbrand móti öllu gjöri’æði af þingsins hálfu í þessum
efnum.
í þriðja lagi verð ég að leyfa mér að taka það frarn
og leggja sterka áherzlu á það, að þótt ganga mætti að
því visu fyrir fram, sem að ætlun minni als ekki er, að