Andvari - 01.01.1881, Page 51
III.
Um nokkrar greinir sveitamála,
eftir
Arnljót Ólafsson.
Sveitavandrœði og sveitaþýngsli eru orð, er vér allir
þekkjum, og er öllum almenningi stendr stuggr af.
Allir búandi menn vilja fegnir forðast sveitavandræði og
sveitaþýngsli og umflýa þau sem framast þeim er auðið.
En úrræðin verða oftlega smá. Menn tala um vandræðin
og þýngslin með sjálfum sér, hverr í sínu horni. Hverr
kvartar og kveinar undan sinni byrði og sínum vand-
ræðum, en eigi undan hinni sameiginlegu svoitarbyrði,
heldr hittist eigi óvíða sú skoðun, að byrðin sé of létt
á náúnganum. En það er eigi að hugsa til að vinna
nokkurn bug á vandræðunum né létta að nokkrum veru-
legum mun af þýngslunum, meðan svo lítil sem engin
er samvinna með sveitamönnum, meðan menn leita eigi
samhuga eftir orsökunum til sveitaþýngslanna. Vér
hljótum að skoða vandræði og þýngslí sveitanna sem
sjúkdóma þá er vér orum allir kvaddir til að ráða bót
á, hvort sem vór erum í sveitastjórn eðr eigi, en þó
sjálfsagt einkanlega, ef vér erum sveitastjórar, því þá
erum vér sem skipaðir læknar sveitameinanna. Nú
svo sem læknir athugar fyrst og fremst, hvar sjúkdómr
sé, hve yfirgripsmikill og af liverjum rótum runninn,
svo verðum vér og að bera oss að með sveitameinin,