Andvari - 01.01.1881, Blaðsíða 118
114
Um skóla
málfræði, lestrarbók, 2—3 bækur af Xenopbons Ana-
basis og 3—4 bækur í Hómer; sumstaðar er þó lesið
töluvert meira. Eigi þurfa aðrir piltar af latí nulínunni
að læra grísku, en þeir sem vilja.
Saga. í 3 neðstu bekkjunum er að eins kennd
saga Svíþjóðar; í 4. og 5. bekk yfirlit yfir mannkyns-
söguna, en þó einkum Norðurlandasaga. í 6. bekk er
lesin fornaldar- og miðaldarsagan nákvæmar og í 7. bekk
nýja sagan. Við kennsluna eru bafða ýmsar lestrar-
bækur, er skýra nákvæmar frá ýmsum köfium, merkum
viðburðum og ástandi þjóðanna á vissum tímum og
hjálpar það mjög til að gjöra söguna skemmtilegri og
til að auka áhuga pilta á kennslunni og náminu.
Landafrœði er lesin í öllum bekkjum og þó
mest í hinum neðri. Sumar kennslustundir eru ein-
göngu notaðar til að segja frá ýmsum merkum landa-
fundum og ferðasögum og til þess nákvæmar að Iýsa
sérstökum einkennilegum þjóðílokkum og löndum. Sér-
staklega er brýnt fyrir piltum að nota landabréfin vel.
í efstu bekkjunum er skýrt frá stjórnarfyrirkomulagi
Svía, sveitastjórn, kirkjumálefnum o. s. frv.
Stœrðafrœði. í 3 neðstu bekkjunum er kenndur
almennur reikningur, brot og tugabrot, þríliða einföld og
samsett, prósentureikningur o. s. frv. I 4., 5. og 6.
bekk bókstafareikningur; í honum læra þeir, sem forn-
málin nema, dálítið minna en hinir, hérumbil hið sama
og lært er í Reykjavíkurskóla, en gagnfræðingar læra
töluvert meira.
Búmmálsfrœði. Kennslan í þeirri grein byrjar
í öðrum bekk, þannig að piltar eru vandir við að
þekkja form og útmælingu (sannanalaust) á áþreifan-