Saga - 1961, Side 79

EFTIR ODD DIDRIKSEN
253
festu í stjórnarskrárfrumvarpi, sem kom til umræðna á
alþingi 1887.
1 bréfi til landshöfðingjans 16. október 1886 tilkynnti
Islandsráðherrann, að konungur hefði neitað þann 29.
september s. á. að staðfesta hina endurskoðuðu stjórnar-
skrá.1) Eftir „nóvemberauglýsinguna" 18852) var það
augljóst, að synjunin mundi koma. Ekki höfðu komið fram
neinar áætlanir um næstu skref í stjórnskipunarmálinu af
íslendinga hálfu, og synjunin hratt ekki af stað neinum
teljandi umræðum.
Reykjavíkurblöðin voru einkar fáorð um stjórnarskrár-
málið fyrir alþingi 1887. I „Fjallkonunni" verður vart við
uPPgjöf og svartsýni. Blaðið bendir á, að fyrsta aukaþing-
ið hafi kostað 17þúsund krónur og árangurinn hafi
>,einungis“ orðið sá, að þjóðin hafi látið í ljós, að hún óski
stjórnarskrárbreytinga.3) „Fátækt og vanþrif Islendinga
• • . má kenna óblíðu náttúrunnar og óhyggilegri útlendri
stj órn . .. Við veðráttuna verður ekki ráðið, landið verður
setíð kostalítið . . . Við hina útlendu stjórn verður heldur
ekki ráðið, og engar líkur eru til, að kröfum vorum um
alinnlenda stjórn verði framgengt fyrst um sinn.“ Blaðið
tekur síðan að ráðleggja lesendum sínum, hvernig hægt
s® að bæta úr eymdinni undir ríkjandi stjórnarháttum.4)
ísafold Björns Jónssonar var enn þá hlédræg í stjórnar-
skrármálinu. Hún staðhæfir þó, að „landslýður allur að
kalla má“ standi einhuga að stjórnarskrármálinu og synj-
unin veki þess vegna hvorki „óróa eða flokkadrátt“. Þjóð-
m treystir því staðföst og róleg, að „með þolinmæði og
staðfestu“ muni stjórnarskrármálið „á sínum tíma“ kom-
ast heilt til hafnar.5)
!) Stjórnartíðindi 1886 B, bls. 142.
2) Sjá bls. 240 hér að framan.
3) Fjallkonan 6/1 ’87.
4) Sama 28/4 ’87.
6) ísafold 5/1 ’87.