Saga


Saga - 1961, Blaðsíða 98

Saga - 1961, Blaðsíða 98
272 UPPHAF KRÖFU UM ÞINGRÆÐI in Kopenhagen und mit Ministerverantwortlichkeit, die nur im Prin- zip festgelegt war. Die Adressen und Petitionen, die das ratgebende Althing und die Þingvalla-Versammlungen in der Zeit nach der Volksversammlung in der Verfassungsfrage aussandten, sind in allgemeinen und vagen Wendungen gehalten, wenn sie das Verhaltnis zwischen den Staats- gewalten iiberhaupt mit anderen als der durchgehenden Wendung, dass das islandische Ministerium gegeniiber dem Althing verant- wortlich sein sollte, beriihren. Nur einmal — auf dem Althing 1859, wo Jón Sigurðsson selbst Vorsitzender des Ausschusses war — wurde das Problem im Ausschussantrag angedeutet, ohne dass es entweder darin oder wahrend der darauffolgenden Debatte in die engere Erörterung aufgenommen wurde. Jón Sigurðsson selbst nahm diese Frage nicht wieder vor dem Jahre 1863 — in einem langen Aufsatz in “Ný félagsrit” — auf. Hier vertritt er kráftig seine maximale Forderung nach Personalunion mit Vizekönig und parlamentarischer Regierung, aber deutet auch an, dass er sich ein Regierungssystem auf Grundlage des Prinzips der Gewaltenteilung nicht nur denken könne, sondern es unter gewissen Voraussetzungen vorziehen wurde. Als das ratgebende Althing ab 1867 die Verfassungsfrage end- lich zur Behandlung bekam, zeigte sich sofort, dass die Verantwort- lichkeitsfrage ein entscheidender Punkt werden sollte. Die dánische Regierung hielt die ganze Zeit an einer Ordnung fest, nach der der Minister fiir Island mit einem der Mitglieder der dánischen Regier- ung identisch wáre und folglich auch nur dem dánischen Reichstage verantwortlich. Auf Island sollte die höchste Gewalt — “landstjór- inn”, spáter “landshöfðinginn” — Vertreter dieses dánischen Mini- sters und nur ihm gegenuber verantwortlich sein. Das Althing da- gegen hielt an einer Ordnung der ausubenden Gewalt fest, die mit der von dem Verfassungsausschuss der Volksversammlung von 1851 vorgeschlagenen ungefáhr identisch war. Die Verantwortlichkeitsfrage wurde auf diese Weise mit der Hauptfrage des Streites — der Selbstregierung Islands — unauf- löslich verknupft. Nur dadurch, dass erreicht wiirde, dass die Re- gierung dem Althing gegenuber verantwortlich sein sollte, könnte Island eine Zentraladministration erhalten, deren höchste Leitung in Reykjavik sásse. Die Frage der Ministerverantwortlichkeit er- hielt also primáre Bedeutung fiir das Verháltnis zwischen Island und Dánemark; der tatsáchliche Inhalt und die praktische Bedeutung der Verantwortlichkeit fiir das Verháltnis zwischen Volksvertretung und Regierung wurde eine sekundáre Frage, die in den Hintergrund geschoben wurde. Es zeigte sich denn auch, dass es trotz der starken Betonung der Ministerverantwortlichkeit bei der Behandlung der
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170

x

Saga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Saga
https://timarit.is/publication/775

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.